Pani Joanna Kołdziejczyk, córka Barbary Szpakowskiej Kołodziejczyk, dzieli się informacją o ukazaniu się książek napisanych przez jej mamę, a naszą uczennicę Liceum w Gdyni w  latach powojennych.

Trwając w radości Bożego Narodzenia, zapraszamy do zwiedzenia szopek we wspólnotach urszulańskich w Polsce, na Ukrainie i w Holandii.

W wigilię Bożego Narodzenia w modlitwie brewiarzowej pojawiają się słowa św. Augustyna: Przebudź się człowiecze; dla ciebie Bóg stał się człowiekiem! (…) Dla ciebie, powtarzam, Bóg stał się człowiekiem.

O Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco, oczekiwany zbawicielu narodów, przyjdź, aby nas wybawić nasz Panie i Boże.

O Królu narodów przez nie upragniony, kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź zbaw człowieka, którego utworzyłeś z prochu ziemi.

O Wschodzie, Blasku światłości wieczystej i Słońce sprawiedliwości, przyjdź i oświeć żyjących w mroku i cieniu śmierci.

"O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów, przed Tobą zamilkną królowie, a ludy będą się modlić do Ciebie, przyjdź nas wyzwolić już dłużej nie zwlekaj."

"O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, Ty który otwierasz a nikt zamknąć nie zdoła, zamykasz a nikt nie otworzy, przyjdź i wyprowadź z więzienia człowieka pogrążonego w cieniu śmierci."

"O Adonai, Wodzu Izraela, Tyś w krzaku gorejącym objawił się Mojżeszowi i na Syjonie dałeś mu Prawo, przyjdź nas wyzwolić swym potężnym ramieniem."

"O Mądrości, która wyszłaś z ust Najwyższego, Ty obejmujesz wszechświat od końca do końca i wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą, przyjdź i naucz nas dróg roztropności."

„Wołanie o Chrystusa” to tytuł książki s. Emilii Ehrlich OSU (1924-2006), będącej zapisem pogadanek biblijnych nadawanych przez Radio Watykańskie. S. Emilia dzieli się w nich refleksjami nad treścią  tzw. Wielkich antyfon „O” (każda zaczyna się od wołania „O, przyjdź!”). Pojawiają się one w liturgii od 17 grudnia,  w okresie bezpośredniego przygotowania do Bożego Narodzenia. Każda z antyfon, będących wezwaniami do mającego narodzić się Jezusa, zawiera w sobie treści nadające się do codziennego rozważania.

Gdy rozpoczęła się pandemia w Peru, wiele rodzin znalazło się w bardzo trudnej sytuacji, chciałyśmy im jakoś pomóc. Chciałyśmy rozpoznać, czego Bóg oczekuje od nas w tym momencie i wprowadzić to w życie. Znamy przecież Jezusowe słowa błogosławieństw: „byłem głodny, a daliście mi jeść, byłem nagi, a przyodzialiście mnie, byłem chory, a wy mnie odwiedziliście". Nie mogłyśmy więc tylko siedzieć domu.