Ziemia Święta – cel wielu pielgrzymów, miejsce szczególnej obecności Boga. Dla św. Anieli Merici ta pielgrzymka stała się doświadczeniem wyjątkowym i wymagającym. W momencie przybycia do Jerozolimy straciła wzrok. To, co dla wielu byłoby powodem do rezygnacji, dla niej stało się okazją do jeszcze głębszego zawierzenia Bogu.
W dniu 6 kwietnia 2024 r., w V Niedzielę Wielkiego Postu, miałyśmy zaszczyt gościć w naszym klasztorze Mężczyzn świętego Józefa. Wspólnota ta działa przy parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Rybniku i gromadzi mężczyzn w różnym wieku i o różnych zainteresowaniach.
Zapraszamy do wspólnej wędrówki Drogą Krzyżową z rozważaniami autorstwa s. Grażyny Gez. To wyjątkowe słowa – pełne wiary, prostoty i głębi – zapraszają, by zatrzymać się przy Jezusie i odkrywać Jego obecność w naszych codziennych zmaganiach.
Po Niedzieli Laetare, która rozjaśnia Wielki Post nutą radości i nadziei, kierujemy nasze myśli ku zwycięstwu światła nad ciemnością. To światło zapowiada zmartwychwstanie Chrystusa, a jednocześnie przypomina nam o naszej drodze ku odnowie duchowej. W tym kontekście niezwykle interesującym symbolem staje się jaszczurka – stworzenie, które przez wieki było interpretowane jako znak odrodzenia, światła i wytrwałości.
W minioną sobotę, 29 marca 2025, blisko 40-osobowa grupa sióstr i nauczycieli Zespołu Szkół Urszulanskich z Poznania, wczesnym rankiem wyruszyła w kierunku Ravensbrück, aby włączyć się w Ogólnopolską Pielgrzymkę Nauczycieli.
Natalia Tułasiewicz przyszła na świat 9 kwietnia 1906 roku w Rzeszowie. Pochodziła z rodziny o głębokich tradycjach patriotycznych i chrześcijańskich. Mimo problemów zdrowotnych, takich jak gruźlica, z determinacją realizowała swoje cele edukacyjne i zawodowe. Jej dzieciństwo i młodość naznaczone były atmosferą ciepła rodzinnego, umiłowania Boga i Ojczyzny.
Piątek 7 marca 2025 roku był szczególnym dniem w życiu wspólnoty urszulanek w Częstochowie. Rano została odprawiona ostatnia Msza Św. w budynku klasztoru przy ul.3 Maja 2/4. Był to dla wszystkich sióstr bardzo wzruszający moment. Polały się łzy…
To kolejny artykuł z serii „Decyzje: biblijny tutorial”, w której przyglądamy się biblijnym postaciom stojącym przed kluczowymi wyborami. Każdy, kogo Bóg powołuje, musi zmierzyć się z wewnętrznymi obawami i zewnętrznymi trudnościami. Tym razem przyjrzymy się Mojżeszowi – człowiekowi, który wątpił w siebie, ale ostatecznie zaufał Bogu i stał się przywódcą Izraela. Jakie lęki go paraliżowały? Co sprawiło, że mimo wszystko podjął wyzwanie? Jak jego historia może pomóc nam w naszych decyzjach?
„Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił (ἐκένωσεν, ekenōsen) samego siebie, przyjąwszy postać sługi” (Flp 2,6-7). Wcielenie Syna Bożego to początek Jego ogołocenia. Jezus nie tylko staje się człowiekiem, ale wybiera drogę uniżenia – od betlejemskiej groty, przez życie w ukryciu, aż po śmierć na krzyżu. Ogołaca się z chwały, z należnej Mu czci, z ludzkiego bezpieczeństwa. Oddaje wszystko, by być z nami i dla nas. Chce, żeby Jego światło zamieszkało w naszej ciemności.
Wiosna, z każdej strony, zagląda do naszej SAMOTNI w Pruszczu, a my w dniach 10-16 marca 2025 r. przeżywałyśmy bardzo kameralne, rekolekcje wielkopostne z pisaniem ikony krzyża.
Matka Bożena Szerwentke (1902-1982), urszulanka Unii Rzymskiej, całe swoje życie poświęciła edukacji i formacji młodych kobiet w duchu urszulańskim. Wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej, gdzie szybko dostrzeżono jej charyzmat i zdolności organizacyjne. Była biologiem z wykształcenia, a jej szeroka wiedza z zakresu filozofii i teologii, połączona z wyjątkowym talentem pedagogicznym, pozwalała jej skutecznie podejmować tematy nurtujące młodzież.
Każdy człowiek staje w życiu przed momentem podjęcia ważnych decyzji. W języku hebrajskim słowo mishpat (מִשְׁפָּט) oznacza zarówno osąd, jak i sprawiedliwe rozstrzygnięcie, podkreślając odpowiedzialność i Boże prowadzenie w rozeznawaniu. W grece natomiast krisis (κρίσις) odnosi się do punktu zwrotnego, wyboru, który decyduje o dalszej drodze. Te dwa pojęcia doskonale oddają istotę decyzji, przed jakimi stawali bohaterowie biblijni – i przed jakimi stajemy my sami.
Wchodzimy w ostatnią fazę Wielkiego Postu. Od tej niedzieli – zgodnie z dawną tradycją – zasłania się krzyże w kościołach. Na pierwszy rzut oka może to wydawać się sprzeczne z logiką – przecież właśnie w tym czasie chcemy bardziej patrzeć na krzyż! A jednak liturgia prowadzi nas w sposób paradoksalny: zasłonić, by zatęsknić. Ukryć, by zobaczyć głębiej. Milczeć, by wyraźniej usłyszeć.
Patrz na Syna Bożego
jakby dla ciebie samej przyszedł na świat.
Jest twój, jest twoim wszystkim,
jest twoją jedyną Miłością.
św. Maria od Wcielenia