logo

XXXIII Niedziela Zwykła

 33 NIEDZIELA ZWYKŁA   Łk 21 5-19

                                                           

 Nie lękajcie się i nie traćcie nadziei
 

Jezus zapowiedział zburzenie Jerozolimy i świątyni, co nastąpiło w 70 r. po Chr. Opisał również pewne zjawiska, jakie pojawią się przy końcu świata. Wydarzenia te  pobudzają do refleksji nad przyszłym sądem Bożym.

Jednakże, Chrystus nie podaje żadnej konkretnej daty ani bezpośrednich sygnałów zbliżającego się końca.

Wojny, rozruchy, kataklizmy naturalne, głód, trzęsienie ziemi, prześladowania pojawiają się w każdym czasie. Ewangeliczny opis w tej sekcji nawiązuje do obrazów starotestamentalnych ( por. Iz 13,6-10.13), których nie trzeba rozumieć w sensie dosłownym, chociaż z pewnością pojawią się różne wielkie, przerażające  znaki na niebie i na ziemi.

Nie znamy dnia ani godziny końca świata i życia na ziemi. Dlatego trzeba być gotowym, czuwać z wiarą i ufnością i nie ulegać przepowiedniom fałszywych proroków.

Wyznawcy Chrystusa będą prześladowani. Będzie to też czas do składania świadectwa wierności Bogu oraz osobistym zobowiązaniom. Najlepszym czuwaniem i przygotowaniem na powtórne przyjście Chrystusa jest życie  zgodne z Ewangelią na każdy dzień - zwłaszcza przez praktykowanie miłości, miłosierdzia, sprawiedliwości, przebaczenia, wytrwałości oraz innych przejawów ludzkiej solidarności i życzliwości.

Chrystus obiecał, że w trudnych doświadczeniach i prześladowaniach   będzie ze swoimi wyznawcami szczególnie poprzez dar odwagi, wymowy, mądrości i wytrwałości ( por. Łk 21,15; Mt 24,13).

Może Jezus odsłania przed nami przyszłość również po to, aby bardziej skupić naszą uwagę na dniu dzisiejszym. Tym, co się liczy, nie jest wiedza o dacie końca świata, lecz wybór takiego sposobu życia, który jest przygotowaniem na powtórne przyjście Chrystusa. Życie w perspektywie końca czasów jest nie tylko oczekiwaniem i świadczeniem o Chrystusie, lecz jest również zaangażowaniem w obecne dzieje (por. A. Pronzato).

Niech Bóg oświeci nasze oczy, byśmy umieli  rozpoznawać  znaki Boże w naszym życiu.

 

Któż może odłączyć nas od miłości Chrystusowej?
Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz…
Ani śmierć, ani życie, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce,
ani jakiekolwiek inne stworzenia nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga,
która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym

(por. Rz 8 35.37n)

                                                   

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »

IV Niedziela Wielkanocna

Dobry pasterz jest dla swoich owiec kochającym bratem i prawdziwym, wiernym przyjacielem. Zna każdą owcę, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem a jego stadem nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Prawdziwy pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada we dnie i w nocy. Dobry pasterz nigdy nie zawodzi.

Na dziś

Posłuszeństwo
jest w człowieku wielkim światłem,
które sprawia, że każdy czyn staje się dobry
i godny przyjęcia.

św. Aniela Merici