Ktoś kiedyś słusznie zauważał, że Adwent wzbudza w nas uczucia i nadzieje, których sobie nie uświadamiamy w innym okresie. Teraźniejszość, w której żyjemy, jest ciemna i trudna; być może wydaje nam się bez wyjścia. Adwent oznacza przyszłość. Historia się jeszcze nie skończyła.
W sobotę 18 listopada Siostry ze wspólnoty w Częstochowie udały się z pielgrzymką do miejscowości Krępa k/Radomska do kościoła pod wezwaniem Patronki naszego Zakonu św. Urszuli, męczennicy z III/IV wieku.
„W jubileuszowy rok 2017, w którym hucznie świętowano 700-lecie miasta Lublina i 100- lecie naszej Alma Mater Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, wpisuje się jeszcze jedno jubileuszowe wydarzenie: 100 lat obecności Urszulanek w mieście nad Bystrzycą” – czytamy we wstępie do Urszlańskich gawęd, których autorką jest siostra prof. dr hab. Aleskandra Witkowska, emerytowany pracownik Instytutu Historii KUL.
S. Paulina od kilku miesięcy należy do wspólnoty w Jiřetín w Czechach. Od czasu do czasu dzieli się swoimi przeżyciami i spostrzeżeniami.
Trwa listopad – miesiąc pamięci o zmarłych, ale i o świętych – tych kanonizowanych i tych „z sąsiedztwa”, jak mówi papież Franciszek. W szkołach – nie tylko w Polsce - nadal przywołuje się postacie świętych. Tak też było w szkole nr 1 im. Kazimierza Wielkiego w Grybowie, gdzie katechizuje s. Anna oraz w parafii Chrystusa Króla w Kijowie, gdzie katechizuje s. Oksana.
Wspólnoty urszulańskie i prowadzone przez nie placówki wychowawcze pamiętają o kolejnej rocznicy odzyskania niepodległości. Większe, mniejsze akcenty patriotyczne pojawiają się wszędzie tam, gdzie żyjemy i pracujemy.
S. Lubov początek wojny i ponad rok jej trwania przeżyła w Kijowie. Od sierpnia jest na zachodzie Ukrainy, w Kołomyi, gdzie razem z s. Eriką, z pomocą osób świeckich, prowadzą przedszkole. Ostatnio napisała: U nas w miarę spokojnie. Nawet drony tu nie dolatują. Alarmy najczęściej są w nocy.
W sposób widzialny, w pełni i w majestacie przybędzie powtórnie w momencie Paruzji. Dlatego trzeba czuwać i przygotowywać się podczas ziemskiego życia na tak ważne wydarzenie, które zadecyduje o naszym wiecznym przeznaczeniu. Najlepszym przygotowaniem jest odpowiedzialne przeżywanie każdego dnia wśród ludzi okazując im życzliwość, miłość, współczucie, pomoc, zrozumienie i przebaczenie.
Trzeba słuchać rad i natchnień,
które Duch Święty nieustannie wzbudza
w sercach naszych.
św. Aniela Merici
