logo

2023-01-08 Święto Chrztu Pańskiego

ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO A Mt 3,13-17

 

Z nieba odezwał się głos Boga:
"To jest mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie"

Publiczna działalność Jezusa rozpoczyna się w momencie Jego chrztu w Jordanie. Przyjmując ludzką naturę Syn Boży bierze na siebie także naszą biedę- kondycję grzeszników. Chociaż był wolny od najmniejszej winy i nie potrzebował chrztu pokuty, to jednak obrał drogę wszystkich, którzy potrzebowali oczyszczenia i uwolnienia od grzechów.

Nad Jordanem Chrystus staje się bratem wszystkich, wchodzi w tłum grzeszników i solidaryzuje się z nimi. Bierze na siebie ciężar grzechów ludzkich i ostatecznie usuwa je przez swój krzyż.

Epizod chrztu Jezusa ujawnia prawdę o obecności Trójcy Świętej w tym wydarzeniu. Zdarzenie nad Jordanem również przywołuje Kalwarię. Nad Jordanem Jezus bierze na siebie grzechy wszystkich ludzi, a na krzyżu oddał za nich swoje życie. Całe ziemskie bytowania Chrystusa zawarte jest między tymi dwoma faktami.

Chrzest Jezusa jest symbolem naszego chrztu. Jest objawieniem obecności Trójcy Świętej w nas. Jest wyzwoleniem z grzechów oraz inauguracją nowego Bożego, życia w sercu człowieka. Jest nowym stylem przebywania z Chrystusem w jedności z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym. Przez chrzest zostajemy włączeni do wspólnoty Kościoła, do odważnego dawania świadectwa w naszym środowisku, w rodzinie, w pracy, wśród znajomych i przyjaciół.

Za każdym razem, gdy decydujemy się na nowe życia, na nawrócenie, za każdym razem, gdy powiemy: „Panie Boże, ja naprawdę chce iść w twoim kierunku” wtedy usłyszymy głos z nieba: Jesteś moim dzieckiem umiłowanym. Podobasz mi się (ks. W. Wawrzyniak).

Rozważając wydarzenie nad Jordanem, warto zwrócić uwagę również na tekst z Księgi Proroka Izajasza:

Oto mój Sługa, mój wybrany, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął. On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zgasi (ledwo) tlejącego się knotka. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi (por. Iz 42,1-4).

s. Boguchwała Kuras OSU

                 

 

więcej rozważań »

IV Niedziela Wielkanocna

Dobry pasterz jest dla swoich owiec kochającym bratem i prawdziwym, wiernym przyjacielem. Zna każdą owcę, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem a jego stadem nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Prawdziwy pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada we dnie i w nocy. Dobry pasterz nigdy nie zawodzi.

Na dziś

Nie wystarczy bowiem coś zacząć,
jeśli zabraknie wytrwałości.

św. Aniela Merici