32. NIEDZIELA ZWYKŁA C Łk 20,27-38

Życie się zmienia, ale się nie kończy

Saduceusze (żydowskie stronnictwo religijno-polityczne) nie wierzyli w zmartwychwstanie umarłych, ani w istnienie aniołów.

W odpowiedzi na ich podstępne i niedorzeczne pytania, Jezus podkreśla, że zmartwychwstanie jest nowym stworzeniem gdzie zbawieni uczestniczą w życiu Boga. Odsłania prawdę o przyszłym życiu w niebie. Odwołuje się do fragmentu z Księgi Wyjścia (3,6), gdzie jest mowa o Bogu żywych a nie umarłych. Chociaż Abraham, Izaak i Jakub, umarli w dalekiej przeszłości, żyją nadal z Bogiem w królestwie niebieskim.

W niebie nie zawiera się związków małżeńskich, nie istnieją tam ziemskie prawa dotyczące rozwoju, narodzin czy śmierci. Wszystko jest nowe i przeniknięte Bożą miłością.

Zmartwychwstanie nie jest ożywieniem martwego ciała czy przedłużeniem ziemskiego życia. Zbawieni nie umierają, są równi aniołom i dziećmi Bożymi.

Zmartwychwstanie jest realną nową egzystencją, gdzie przemienione ziemskie ciało staje się duchowe i uczestniczy w wiecznej chwale nieba (zob. więcej 1 Kor 15,35n).

Święty Jan pisze: Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest (1 J 3,2)

Zmartwychwstanie jest pełnią życia w niebie. Jest największym szczęściem i radością. Jest wiecznym przebywaniem z Bogiem jako Jego dzieci. Zmartwychwstanie jest najwspanialszym darem miłosiernego Ojca.

s. Boguchwała Kuras OSU

Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, 
ani serce człowieka nie zdołało pojąć, 
co Bóg przygotował tym, którzy Go miłują.
1 Kor 2,9

więcej rozważań »