Gdy współcześni faraonowie prześcigają się w dokonywaniu cudów, mających przyciągnąć naszą uwagę i zagarnąć w niewolę, Bóg nie przestaje „mówić do nas przez Syna” (por. Hbr 1,1). Czyni to przez znaki, które stawia przed nasze oczy: żłób – krzyż – ołtarz! W nich objawia swoją istotę… Istotę Boga, który w Synu „uniżył samego siebie, ogołocił… stał się posłusznym aż do śmierci krzyżowej…” (por. Flp 2, 5-11), by dokonać największego z cudów – zmartwychwstania!
Niech blask Jego zmartwychwstania przyćmi bożki współczesnego świata i na stałe zwiąże nas z Tym, który ma moc przywrócić nam ŻYCIE i uczynić szczęśliwymi !
Radosnego świętowania Tajemnicy naszego Odkupienia!
Siostry Urszulanki UR
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
W duchowej radości
przejdźmy przez to nasze krótkie życie.
św. Aniela Merici
