Choć pogoda nie rozpieszczała, to właśnie ludzie – pełni energii, wiary i życzliwości – wnieśli w to jesienne spotkanie prawdziwe ciepło i światło. W dniach 17–19 października 2025 r. w Świętej Puszczy k. Olsztyna pod Częstochową odbyły się rekolekcje szkolnych rodzin urszulańskich pod hasłem „Pokój temu domowi” (Łk 10,5). Jedna, zaprzyjaźniona rodzina przyjechała z okolic Krakowa, inne natomiast przybyły z Rybnika.

Spotkanie rozpoczęło się w piątek wieczorem wspólną kolacją i wprowadzeniem w temat relacji w rodzinie, które poprowadził ks. Paweł Sobczak MSF. Następnie Magdalena Stasiak zaprosiła uczestników do warsztatu poświęconego empatycznej komunikacji, mediacji i wzajemnemu zrozumieniu w rodzinie, podczas gdy dzieci uczestniczyły w zajęciach z opiekunkami. Dzień zakończyła adoracja Najświętszego Sakramentu – chwila ciszy, śpiewu i modlitwy, która wprowadziła wszystkich w duchowy rytm rekolekcji.

Sobota upłynęła na modlitwie, warsztatach i rozmowach. Po porannej Eucharystii i wspólnym śniadaniu ks. Paweł kontynuował rozważanie nad ewangelicznym pokojem w naszych domach i sercach. W południe rodziny uczestniczyły w intensywnych warsztatach prowadzonych przez Magdalenę, które – mimo deszczu za oknem – wypełniły salę ciepłem, śmiechem i głęboką refleksją.

Po południu s. Anna Kalecińska przybliżyła uczestnikom postać św. Anieli Merici jako kobiety pokoju i mistrzyni mediacji. Jej słowa inspirowały do budowania relacji opartych na słuchaniu, zaufaniu i przebaczeniu. Po Eucharystii rodziny spotkały się na „kawiarence” – wieczorze rozmów i pytań, podczas gdy dzieci oglądały film. Dzień ponownie zakończyła adoracja w ciszy, z możliwością spowiedzi świętej.

Niedzielny poranek przyniósł kolejną część warsztatów oraz wspólne podsumowanie rekolekcji. Podczas końcowej Eucharystii dziękowano za dar wspólnoty, za czas modlitwy i za wszystkie rozmowy, które umocniły relacje w rodzinach i między rodzinami.

Spotkanie w Świętej Puszczy pokazało, że pokój, o którym mówi Jezus, rodzi się nie z okoliczności, ale z serca otwartego na Boga i drugiego człowieka. Pomimo jesiennej szarugi uczestnicy wyjechali z sercami pełnymi wdzięczności, światła i nadziei.

s. Anna OSU