Rekolekcje ze Słowem Bożym w dniach 13-15 września 2024 r. w domu Sióstr Urszulanek w Krakowie były czasem głębokiego spotkania z Bogiem i z drugim człowiekiem. Naszą podróż duchową rozpoczęłyśmy w piątkowy wieczór, kiedy to uczestniczki zjechały się z różnych miejsc, by wspólnie wejść w ciszę, adorację i sakrament spowiedzi. Tematem przewodnim rekolekcji był fragment Ewangelii o bogatym młodzieńcu – pytanie, które nurtuje wiele serc: co zrobić, by naprawdę pójść za Jezusem – Dobrym Nauczycielem?
Sobotni dzień, mimo deszczu, był pełen wewnętrznego światła. Rozpoczęłyśmy od modlitwy wprowadzonej przez s. Annę, która pomogła nam głębiej zanurzyć się w treść tajemnicy Krzyża. Konferencja o. Roberta Więcka, który towarzyszył nam przez czas rekolekcji, skupiła się na Jezusowym spojrzeniu miłości oraz na wolności i odwadze w podejmowaniu decyzji, a bibliodrama prowadzona przez s. Janę pozwoliła nam wczuć się w rolę ewangelicznych postaci, doświadczając tego tekstu na nowo, w interaktywny sposób. Wspólna modlitwa i Eucharystia wzmocniły poczucie jedności i bliskości Boga.
Jednym z najpiękniejszych momentów była rekreacja – wspólne spotkanie i dzielenie się z siostrami z krakowskiej wspólnoty. Siostry opowiadały o swoich drogach powołania, które często obfitowały w niespodziewane zwroty akcji Ich historie były dla nas świadectwem odwagi i zaufania Bogu. Wieczór zakończyłyśmy adoracją, trwając dłużej przed Jezusem Eucharystycznym, rozważając to, co wydarzyło się w naszych sercach przez ten dzień.
W niedzielę wspólna Msza Święta z siostrami z krakowskiej wspólnoty była zwieńczeniem rekolekcji, a jednocześnie zaproszeniem do kontynuowania tej drogi. Był to czas, który na długo pozostanie w naszych sercach, pełen duchowych inspiracji, głębokich rozmów i wspólnej modlitwy.
Jeśli pragniesz odnaleźć Boga na nowo, spotkać się z Nim w ciszy, słowie i wspólnocie – zapraszamy na kolejne rekolekcje u sióstr urszulanek!
W sercu liturgii XIV Niedzieli Zwykłej bije puls radości, pokoju i duchowego orzeźwienia, które ogarnia nie tylko świat przyrody, ale także głębiny ludzkiego serca. Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu ukazuje obraz Jerozolimy jako matki, która tuli, karmi i niesie na kolanach – obraz pełen czułości i pokoju. Padają tam słowa: „Oto ja skieruję do niej pokój jak rzekę” – w oryginale hebrajskim użyto tu słowa šālôm, które oznacza o wiele więcej niż brak wojny. Šālôm to pełnia życia, spokój wewnętrzny, harmonia z Bogiem, z sobą samym i światem – to duchowe nawodnienie dla spragnionej ziemi i duszy.
Tym więcej jest trudu i niebezpieczeństw,
im większej wartości jest przedsięwzięcie.
św. Aniela Merici