‘Posłuchaj córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o swym ludzie o domu Twego ojca, Król pragnie Twego piękna, On Twoim Panem, oddaj Mu pokłon…’ Przy dźwiękach tej pieśni 1 sierpnia 2019 r. o 11:00 w kaplicy naszego tarnowskiego domu rozpoczęła się Eucharystia pod przewodnictwem ks. Damiana Płatka SCJ, połączona z pierwszą profesją zakonną s. Anny Proć.
Uroczystość zgromadziła gości zarówno spośród bliskich s. Anny, jak i siostry z domów w Krakowie, Sierczy i Częstochowie, czyniąc to wydarzenie jednocześnie radosnym świętem urszulańskiej wspólnoty. Okazja była nie byle jaka, bo według tego, co podają kroniki, ostatnia pierwsza profesja w Tarnowie miała miejsce przed zawiązaniem Unii Polskiej Urszulanek w 1919. czyli… równo sto lat temu!
W czasie celebracji, po odczytaniu Ewangelii o Jezusie- prawdziwym krzewie winnym (J 15), s. Anna zadeklarowała gotowość służenia Chrystusowi i Jego Kościołowi w naszym Zakonie i złożyła na ręce Przełożonej Prowincjalnej, s. Benigny Kani OSU, pierwsze śluby zakonne na trzy lata, rozpoczynając tym samym nowy etap formacji, zwany junioratem. Po Mszy Świętej wszyscy obecni mieli okazję do złożenia neoprofesce gratulacji i życzeń, po których zasiedliśmy do świątecznego obiadu. W dalszym ciągu uroczystości spotkaliśmy się znów przed Jezusem Eucharystycznym, uwielbiając Go w tajemnicy Bożego Miłosierdzia i odmawiając wspólnie Koronkę. Po południu czekał na nas jeszcze słodki podwieczorek i niekończące się rozmowy przy stole, a najwytrwalsi goście zostali z nami także na Nieszpory i kolację. Dzień obfitował w radość i wiele pozytywnych przeżyć oraz spotkań. Dla każdej z nas była to także piękna okazja do odnowienia w sercu naszego ‘tak’ wypowiedzianego Jezusowi.
Siostrze Annie z serca gratulujemy odwagi w zawierzeniu Panu i modlimy się o wierność i radość w naśladowaniu Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego w urszulańskiej wspólnocie!
s. Monika Pławecka OSU
Czas Adwentu dobiega końca. IV Niedziela to moment, w którym nasze serca przyspieszają, bo widać już blask zbliżających się Świąt. Wkrótce będziemy świętować przyjście na świat Zbawiciela – wypełnienie obietnicy, którą Bóg złożył ludzkości. Dzisiejsze czytania prowadzą nas głębiej w tajemnicę Bożego działania i przygotowują do spotkania z Chrystusem, naszym Królem narodów i Kamieniem węgielnym, na którym możemy oprzeć całe nasze życie. W tym czasie refleksji warto zatrzymać się na chwilę i zadać sobie pytanie: Czy moje serce jest gotowe, by przyjąć Tego, który przychodzi?
Tym więcej jest trudu i niebezpieczeństw,
im większej wartości jest przedsięwzięcie.
św. Aniela Merici