„W jubileuszowy rok 2017, w którym hucznie świętowano 700-lecie miasta Lublina i 100- lecie naszej Alma Mater Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, wpisuje się jeszcze jedno jubileuszowe wydarzenie: 100 lat obecności Urszulanek w mieście nad Bystrzycą” – czytamy we wstępie do Urszlańskich gawęd, których autorką jest siostra prof. dr hab. Aleskandra Witkowska, emerytowany pracownik Instytutu Historii KUL.
Napisane ze swadą gawędy dotyczą historii urszulańskiego klasztoru w Lublinie oraz pokoleń urszulanek, które tę historię pisały swoim życiem. Dlatego – stwierdza s. Aleksandra – „Czasem dobrze popatrzeć na wszystko dookoła „z lotu ptaka”. Także na Dom, na siostry z lubelskiej wspólnoty, które go przez ponad sto lat tworzyły, nie tylko dodając nowe cegły do starych pobrygidkowskich murów… Było ich wiele, ze wszystkich stron Polski. Cała paleta niepowtarzalnych osobowości, charakterów i charakterków, dusz mężnych i duszyczek płochliwych, takich z sercem na dłoni lub głęboko schowanym. Tu się spotkały i tu w różnych latach przyszło im żyć pod niebem Lublina, w głębokim przekonaniu, że właśnie tu – w tym mieście - potrzebna jest ich obecność”.
Przy lekturze Gawęd urszulańskich bez trudu da się zauważyć, że pisze je historyczka, która przewraca „kolejne karty historii tego niezwyczajnego miejsca, w którym siostrom aż trzech wspólnot zakonnych ( brygidkom, wizytkom i nam urszulankom) przyszło żyć i umierać, służyć Bogu i braciom, radować się i smucić, zmagać się ze słabościami „ducha i ciała”, odczytywać znaki czasu i nie ustawać w drodze”. Wiele więc można dowiedzieć się o historii miejsca, w którym urszulanki żyją już 106 lat. A że Gawędy opowiada osoba, która wspólnotę lubelską tworzy już od 70. lat, można z nich poznać i niemal poczuć klimat urszulańskiego życia oraz odnotować zmiany, jakie w nim zachodzą z upływem lat.
Z Urszulańskimi gawędami można zapoznać się w linku poniżej lub w CZYTELNI na naszej stronie. ZAPRASZAMY!
Czas Adwentu dobiega końca. IV Niedziela to moment, w którym nasze serca przyspieszają, bo widać już blask zbliżających się Świąt. Wkrótce będziemy świętować przyjście na świat Zbawiciela – wypełnienie obietnicy, którą Bóg złożył ludzkości. Dzisiejsze czytania prowadzą nas głębiej w tajemnicę Bożego działania i przygotowują do spotkania z Chrystusem, naszym Królem narodów i Kamieniem węgielnym, na którym możemy oprzeć całe nasze życie. W tym czasie refleksji warto zatrzymać się na chwilę i zadać sobie pytanie: Czy moje serce jest gotowe, by przyjąć Tego, który przychodzi?
Tym więcej jest trudu i niebezpieczeństw,
im większej wartości jest przedsięwzięcie.
św. Aniela Merici