„Ile razy mam przebaczyć?” - nad tym pytaniem oraz ważną kwestią przebaczenia w życiu człowieka zastanawiali się młodzi podczas rekolekcji ze Słowem Bożym w Częstochowie w dniach 16 -18 marca 2018 r.
Do częstochowskiego domu Sióstr Urszulanek przyjechało prawie 20 osób z różnych stron Polski. Rekolekcje prowadził o. Andrzej Niczypor SJ, który poprzez homilie i konferencje przybliżył uczestnikom od strony duchowej oraz psychologicznej temat przebaczenia. W ciągu niecałych trzech dni można było usłyszeć mnóstwo wartościowej i odkrywczej treści, która z pewnością jeszcze przez długi czas będzie wybrzmiewać w sercach osób przeżywających te rekolekcje. Grupie towarzyszyły s. Jana Krogul z Wrocławia oraz s. Emmanuela Klich z Krakowa.
W ten intensywny, ale i błogosławiony weekend nie zabrakło czasu milczenia oraz modlitwy, trwania z Bogiem sam na sam podczas adoracji, rozważania Słowa Bożego, ale także radosnego budowania wspólnoty. Poniżej przedstawiamy krótkie refleksje uczestników rekolekcji. Wraz z nimi uwielbiamy dobrego Boga za dar tego wielkopostnego czasu oraz łaskę poznawania tajemnicy przebaczenia w naszym życiu.
ak
Niesamowite doświadczenie darów Ducha Świętego i bogactwo spotkania Miłości Boga w drugim człowieku.
Czas rekolekcji to dla mnie osobiście czas pytań i odpowiedzi Pana na nasze wołanie. To czas głębokiego dotknięcia nie tylko ciała, ale i duszy, dotknięcia tak nowego, które tylko Chrystus jest w stanie uczynić. (M.)
***
Rekolekcje nigdy nie są czasem straconym, trzeba o tym pamiętać i po prostu uczestniczyć. Pod duchowym przewodnictwem sióstr Urszulanek i o. Andrzeja Niczypora przeżyłem czas pełen refleksji i rozmów z Bogiem. Czas pełen wspólnotowej modlitwy. Czas bezcenny i wspaniały. Dziękuję.
Rodzina Jezusa, Maryi i Józefa, choć wyjątkowa, mierzyła się z trudnościami i napięciami – jak każda rodzina. Jednak ich jedność była zakorzeniona w wierze i miłości. Święty Jan Chryzostom pięknie mówi o mocy miłości: „Taka jest bowiem moc miłości, która obejmuje, jednoczy i spaja nie tylko tych, którzy są obecni, bliscy i widoczni, ale także tych, którzy są daleko; i ani długość czasu, ani separacja w przestrzeni, ani nic innego tego rodzaju nie jest w stanie rozbić na kawałki tego, co czuje dusza.”
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia