Wspólnota urszulańska w Częstochowie w dniach od 19 do 22 czerwca 2025 r. uczestniczyła w jubileuszowej pielgrzymce do Gietrzwałdu.
19 czerwca 2025 r. w Uroczystość Bożego Ciała, po eucharystycznej procesji 8 Sióstr, czyli cała wspólnota częstochowska, wyjechała do Gietrzwałdu. Do Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej dotarłyśmy przed godz. 21:00 i nasze pielgrzymowanie rozpoczęłyśmy od wspólnego Apelu w Sanktuarium.
Sanktuarium Maryjne w Gietrzwałdzie jest szczególnie znane od roku 1877, tj. od czasu objawień Matki Bożej, które są jedynymi w Polsce uznanymi przez Kościół katolicki za autentyczne. Ważnym przeżyciem dla nas był sam pobyt w tym Sanktuarium, ponieważ każda z nas była tam po raz pierwszy.
Zarówno dla wspólnoty, jak i dla każdej z nas osobiście, był to czas szczególnych łask. Wspólnotowo uczestniczyłyśmy w Eucharystii, w adoracjach Najświętszego Sakramentu, w modlitwie różańcowej oraz w Apelu. W pierwszym dniu, podczas spotkania z miejscowym księdzem przewodnikiem, dowiedziałyśmy się o historii Objawień. Ponadto, każda z nas miała również czas na modlitwę indywidualną w miejscu objawień Matki Bożej, ponieważ mieszkałyśmy blisko Sanktuarium, w klasztorze Sióstr Katarzynek.
Jubileuszowa Wspólnotowa Pielgrzymka do Gietrzwałdu była czasem wdzięczności za cały rok pracy każdej Siostry we wspólnocie. W Sanktuarium, zwłaszcza podczas Eucharystii, modliłyśmy się we wszystkich intencjach naszej wspólnoty, za wszystkich polecanych naszym modlitwom, pamiętałyśmy również o Siostrach naszej Prowincji i Instytutu.
Ważnym miejscem na trasie naszej pielgrzymki było też Sanktuarium Maryjne w Świętej Lipce, gdzie uczestniczyłyśmy w Eucharystii, miałyśmy możliwość uczestniczenia w tzw. prezentacji organów i zwiedzania Sanktuarium z przewodnikiem.
Nasza wspólnotowa pielgrzymka miała też dodatkową atrakcję - rejs statkiem po jeziorze Drwęckim, zakończony degustacją pysznej pizzy.
W Gietrzwałdzie mocne wrażenie zrobiła na nas niesamowita atmosfera modlitewnej ciszy, radosne spotkania i rozmowy z pielgrzymami, którzy również nawiedzali to święte miejsce. Niektórym z nas Gietrzwałd przypominał Medjugorie.
Szczególnym darem od Maryi i błogosławieństwem Jej Syna była przepiękna słoneczna pogoda i szczęśliwa, bezpieczna podróż.
S. Anna
W sercu liturgii XIV Niedzieli Zwykłej bije puls radości, pokoju i duchowego orzeźwienia, które ogarnia nie tylko świat przyrody, ale także głębiny ludzkiego serca. Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu ukazuje obraz Jerozolimy jako matki, która tuli, karmi i niesie na kolanach – obraz pełen czułości i pokoju. Padają tam słowa: „Oto ja skieruję do niej pokój jak rzekę” – w oryginale hebrajskim użyto tu słowa šālôm, które oznacza o wiele więcej niż brak wojny. Šālôm to pełnia życia, spokój wewnętrzny, harmonia z Bogiem, z sobą samym i światem – to duchowe nawodnienie dla spragnionej ziemi i duszy.
Posłuszeństwo
jest w człowieku wielkim światłem,
które sprawia, że każdy czyn staje się dobry
i godny przyjęcia.
św. Aniela Merici