logo

XXXII Niedziela Zwykła

32 NIEDZIELA ZWYKŁA A Mt 25,1-13

   

Czuwajcie!  
           
                                                                     

Głównym przesłaniem przypowieści jest gotowość na opóźniający się moment Paruzji, na spotkanie z Chrystusem. Chodzi tu o czujność, która wiąże się z oczekiwaniem na Pana. Zycie chrześcijańskie jest wychodzeniem na spotkanie z Chrystusem, który nas zapewnia: Oto przyjdę niebawem, a moja zapłata jest ze mną ( Por Ap 22,12).

Nie znamy dnia ani godziny Jego przyjścia. Wiemy, że każda chwila to kolejny krok na spotkanie z Panem.

Są ludzie mądrzy, przewidujący i przygotowani na te ważny moment spotkania z Bogiem. Są też inni – nierozsądni, nieodpowiedzialni, którzy nie myślą o przyszłości. Dlatego można przeoczyć najważniejszy moment w życiu, można rozminąć się z nadchodzącym Panem.

Czujność jest gotowością, by stanąć przed Bogiem w światłości i prawdzie, jest wierną aktywnością, czynną miłością oraz zrozumieniem wartości aktualnej sytuacji, o której wspomina przypowieść o słudze wiernym w Ewangelii św. Mateusza (por.24,45nn). Jakość naszego obecnego przygotowania na spotkanie z Bogiem decyduje o naszym przeznaczeniu.

Mądrość w przypowieściowej sytuacji – to praktyczna wiedza dotycząca zbawienia, jest również odpowiedzialnym przygotowaniem na  przybycie Chrystusa. Natomiast oliwa symbolizuje radość, moc, nadzieję oraz dobre uczynki obecne w naszych relacjach z Bogiem i z naszymi bliźnimi.  (por. Ps 24(23),5; Ps 45 (44),8).

Nasze życie na  ziemi jest ciągłym wychodzeniem ku Chrystusowi z płonącą lampą dobrych czynów.

Jezus nazywa swoich uczniów światłością świata. Oni mają świecić wszystkim ludziom, aby  widzieli ich dobre uczynki i chwalili Ojca, który jest w niebie (por. Mt 5,14nn).

s. Boguchwała Kuras OSU

Synowie światłości, synowie dnia odziani są w wiarę, miłość,
nadzieję zbawienia i czuwają pośród nocy aż do nadejścia dnia Paruzji
(por. 1Tes 5,2-8).

 

więcej rozważań »

I Niedziela Adwentu: czuwanie w obliczu nadziei

Pierwsza Niedziela Adwentu zaprasza nas do czuwania – uważnego, pełnego nadziei oczekiwania na przyjście Pana. W dzisiejszej Ewangelii ( Łk 21, 25-28. 34-36 ) Jezus mówi o znakach, które poprzedzą Jego powrót: o poruszeniu nieba i ziemi, o trwodze ogarniającej narody. Ale te znaki nie mają nas przytłoczyć. Dla wierzących są przypomnieniem, że Pan jest blisko – że nadchodzi Ten, który przynosi zbawienie.

 

          

Na dziś

Trzeba słuchać rad i natchnień,
które Duch Święty nieustannie wzbudza
w sercach naszych.

św. Aniela Merici