XXIII Niedziela Zwykła
23. NIEDZIELA ZWYKŁA C Łk 14,25-33
Obowiązki uczniów Jezusa
Trudne wymagania Jezusa stawiane Jego wyznawcom, dotyczą przede wszystkim całkowitego, bezwarunkowego oddania się Bogu. Występujący w tekście zwrot o nienawiści względem rodziny oraz bliskich osób i własnego życia (14,26) bywa niekiedy błędnie interpretowany. Fragmentu tego nie należy tłumaczyć dosłownie.
W języku hebrajskim słowa: kochać i nienawidzić, maja zupełnie inne znaczenie niż w naszym zrozumieniu. Dla nas nienawiść jest przeciwieństwem miłości i słowa te wiążemy z uczuciami względem różnych osób. Natomiast w Biblii te terminy nie łączą się ze sferą uczuciową człowieka, lecz dotyczą preferencji - udzielenia komuś (czy czemuś) pierwszeństwa.
W aramejskim języku Jezusa , kochać znaczy wiernie wykonywać swoje obowiązki względem kogoś, niezależnie od uczucia. Natomiast nienawidzić - znaczy nie spełniać tych obowiązków w stosunku do kogoś innego.
Dla lepszego zrozumienia, warto zacytować pewne fragmenty z Biblii, na przykład:
W Księdze Rodzaju czytamy, że Jakub kochał Rachelę, a nienawidził Leę (29,30n); to znaczy, że udzielił Racheli pierwszeństwo i wyróżniał ją a Leę mniej kochał.
W innym miejscu Pisma św. Bóg mówi: Jakuba umiłowałem, a Ezawa miałem w nienawiści ( Rz 9,13 ; por. Ml 1,2-3). Chodzi tu o to, że Bóg wolał Jakuba niż jego brata, Ezawa.
W omawianym fragmencie Ewangelii, główne przesłanie Jezusa jest następujące: Najpierw trzeba szukać Boga, umieścić Go w swoim życiu na pierwszym miejscu i spełniać jego wolę oraz zachowywać przykazania. Inne, mniej ważne sprawy należy umieścić niżej w hierarchii wartości i podejmować je wówczas , jeśli nie sprzeciwiają się zamiarom Boga.
Jest to radykalny wybór i styl życia podejmowany dla Chrystusa. Naśladowanie Jezusa wyklucza wszelkie półśrodki, kompromisy i ustępstwa na rzecz wygodnego życia. Jednakże chrześcijańskie wyrzeczenie nie wyklucza zaangażowania się w sprawy życia z oddaniem i miłością, lecz domaga się wewnętrznej wolności względem spraw przemijających. Pójście za Jezusem wymaga wytrwałości, odwagi i roztropności, co ukazują dwie przypowieści: o budowniczym oraz o królu przygotowującym się do wojny (14,28-32).
Wymagania Jezusa można streścić słowami Pisma świętego:
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem,
całą swoją dusZĄ, całą swoją mocą i całym swoim umysłem,
a swego bliźniego jak siebie samego
(Łk 10,27; por. Pwt 6,5).
.
s. Boguchwała Kuras OSU
Niedziela Gaudete, trzecia niedziela Adwentu, przypomina nam, że radość jest nieodłącznym elementem życia chrześcijańskiego. To wyjątkowy moment w liturgii Adwentu, który wyłania się jako przedsmak nadchodzącej pełni radości – Bożego Narodzenia. Wyraz „Gaudete” pochodzi z łacińskiego wezwania: „Gaudete in Domino semper” – „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4,4). Radość, o której mówi Biblia, to coś więcej niż chwilowe zadowolenie. Jest głęboko zakorzeniona w Bożej obecności i Jego obietnicach. Warto przyjrzeć się biblijnym i historycznym znaczeniom tej cnoty oraz zastanowić się, jak możemy ją przeżywać w codziennym życiu.
Miejmy zawsze serca rozpalone miłością.
św. Aniela Merici