Wspólnota
Życie we wspólnocie należy do istoty
naszego powołania urszulańskiego.
Żyjemy w siostrzanych wspólnotach.
Współudział każdej z nas w modlitwie,
w pracy apostolskiej i życiu codziennym
- w duchu szacunku i wolności,
tak charakterystycznym dla świetej Anieli -
wyraża i umacnia
naszą wspólnotę w wierze.
Jednocząca nas miłość ma swe źródło
w jedności Ojca, Syna i Ducha Świętego,
obecnych w naszych sercach.
Nasza wspólnota zakonna jest powołana
do włączenia się w tę jedność miłości:
«Aby wszyscy stanowili jedno,
jak Ty Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie,
aby i oni stanowili w Nas jedno».
Nasze Konstytucje 1,4,74
Pokój Chrystusa nie jest zakończeniem, lecz początkiem. Nie jest ciszą dla ciszy, lecz wewnętrzną siłą, która uzdalnia do podjęcia drogi. Do życia Ewangelią w świecie, który nie rozumie pokoju odkupionego przez krzyż. Pokój, który daje Jezus, nie usypia – ale budzi i posyła. Nie zatrzymuje w bezpiecznym wieczerniku, lecz prowadzi ku Górze Oliwnej, ku Getsemani, ku światu potrzebującemu świadków nadziei.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia
