V Niedziela Wielkiego Postu
V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU C J 8,1-11
Ludzka nędza i miłosierny Jezus
W centrum dzisiejszej Ewangelii znajduje się Jezus oraz kobieta oskarżona o cudzołóstwo. Faryzeusze i uczeni w Prawie próbowali wykorzystać ten konkretny przypadek grzechu przeciwko głoszącemu miłosierdzie Jezusowi. Zamierzali oskarżyć Go o łamanie paragrafu Prawa nakazującego ukamienowanie kobiety za cudzołóstwo.
Bóg nigdy nie chce śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie (por. Ez 33,11).
Jezus krytykuje faryzejska obłudę w przestrzeganiu litery Prawa pomijając jego ducha. Faryzeusze zwykle potępiali innych, ale nigdy nie uznawali własnej winy.
Jezus występuje tu jako miłosierny Sędzia i Zbawiciel. Jest Sędzią, który nie akceptuje grzechu, ale przebacz grzesznikowi.
Bóg przebaczając nie umniejsza ciężaru winy, lecz dobrocią i miłosierdziem doprowadza człowieka do nawrócenia – do przemiany serca, do zmiany stylu życia i działania. Jezus nie potępia, lecz wyzwala, podnosi, umacnia, budzi nadzieję, daje siłę i odwagę do zerwania ze złem i rozpoczęcia nowego życia.
Potępianie ludzi z powodu popełnianych grzechów, może oddalić ich od Boga. Ze złem nie można walczyć rzucając kamieniami. Święty Paweł uczy :
Nikomu złem za zło nie odpłacajcie. Zło dobrem zwyciężaj ( por. Rz 12,17.21).
Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień ( J 8,7). Taka jest odpowiedź Jezusa na podstępne pytania uczonych w Prawie i faryzeuszów, którzy domagali się ukamienowania grzesznej kobiety. Skierowane do nich słowa Jezusa mogły pobudzić ich do konfrontacji z własnym sumieniem. Zmieszani odeszli z tego miejsca zostawiając Jezusa i oskarżoną kobietę.
Kobieta z dzisiejszej Ewangelii reprezentuje grzeszników, którzy odeszli od Boga. Jezus szuka zagubionego człowieka pragnie zbawić każdego..
Epizod z dzisiejszej Ewangelii pobudza do refleksji nad własnym podejściem do zagubionego człowieka. Przypomina, że nikt nie jest bez winy, każdy grzeszy i popełnia różne błędy.
Prośmy Boga o światłe oczy serca ( Ef 1,18), które widzą siebie w prawdzie i dostrzegać dobro w drugim człowieku.
Bóg nie postępuje z nami według naszych grzechów
i nie będzie nam odpłacał według winy naszej.
Ps 103, 10n
s. Boguchwała Kuras OSU
Niedziela Gaudete, trzecia niedziela Adwentu, przypomina nam, że radość jest nieodłącznym elementem życia chrześcijańskiego. To wyjątkowy moment w liturgii Adwentu, który wyłania się jako przedsmak nadchodzącej pełni radości – Bożego Narodzenia. Wyraz „Gaudete” pochodzi z łacińskiego wezwania: „Gaudete in Domino semper” – „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4,4). Radość, o której mówi Biblia, to coś więcej niż chwilowe zadowolenie. Jest głęboko zakorzeniona w Bożej obecności i Jego obietnicach. Warto przyjrzeć się biblijnym i historycznym znaczeniom tej cnoty oraz zastanowić się, jak możemy ją przeżywać w codziennym życiu.
Trzeba słuchać rad i natchnień,
które Duch Święty nieustannie wzbudza
w sercach naszych.
św. Aniela Merici