Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP
Gwiazdo zaranna śliczna Jutrzenko,
Niepokalana Maryjo Panienko;
Bez pierworodnej zmazy poczęta,
módl się za nami Królowo święta.
Niepokalane Poczęcie jest największy darem i niezwykłym przywilejem miłosiernego Boga. Dzięki tej nadzwyczajnej łasce Maryja została zachowana od wszelkiego zła i bardzo umiłowana przez Boga. Tajemnica ta ukazuje szczególna rolę Matki Bożej w historii zbawienia.
W odwiecznym zbawczym planie Boga Maryja była przeznaczona do spełnienie specjalnej misji jako Matka Jezusa. Wypadało więc, aby była wyróżniona szczególną godnością i specjalnym przywilejem „wolności od wszelkiego grzechu osobistego”, czyli Niepokalanie Poczęta.
Jako „łaski pełna”, Maryja w swej wierze odpowiedziała w pełni na wezwanie Boga. Stała się przeto prototypem każdego człowieka wybranego, wierzącego i obdarowanego łaską. Niepokalane Poczęcie jest znakiem, że Bóg i Jego łaska wyprzedzają wszelki nasz byt i wszelkie nasze działania. Tak nauczał, już w XIII wieku bł. Jan Duns Szkot, wielki teolog i filozof franciszkański, (1266-1308).
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu został ogłoszony 8. 12. 1854 r. przez papieża Piusa IX bullą Ineffabilis Deus (Niepojęty Bóg) słowami: Ogłaszamy, orzekamy i określam ,że Niepokalana Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego- została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego jest prawdą przez Boga objawiona i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć.
Święto Niepokalanego Poczęcia przypomina nam, że jesteśmy odkupieni i umiłowani przez miłosiernego Boga, najlepszego Ojca oraz przez Jezusa i Jego Najświętszą Matkę – Maryję. Ten uroczysty dzień wyjątkowej łaski Bożej daje nam nadzieję i ufność w potęgę Boga, że także my, grzesznicy, staniemy kiedyś przed Panem z wdzięcznym i czystym sercem.
O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami,
którzy się do Ciebie uciekamy.
s. Boguchwała Kuras OSU
W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi o znakach czasów ostatecznych i wzywa nas do czuwania (Mk 13, 24-32). Przypowieść o drzewie figowym zachęca do duchowej czujności i gotowości na Jego przyjście, które nastąpi w nieznanym dniu i godzinie.
Boże jesteś moim Życiem, bo mnie wypełniasz.
św. Maria od Wcielenia