Perły Bożego Miłosierdzia

Przed Tobą kładę księgę mego życia
Otwartą;
Czy zechcesz przejrzeć ją należycie
Karta za kartą?

Czy chcesz usłyszeć przeprosin słowa
Za wszystkie plamy?
Powiedz, o Panie, jestem gotowa
Zmywać je łzami...

Płaczę... A łzy są dziwnie słodkie,
Bowiem spostrzegłam,
Że każdej winy mojej brzydotę
Pan zamienia w perłę.

Patrzę radosna - i zawstydzona,
Bo widzę oto,
Że wina w Boskiej Krwi zanurzona
Już jest klejnotem.

I jako  p e r ł a  na Wieczność całą
Tak pozostanie,
Bo duszę moją uratowało
Boże kochanie...

M. Chryzostoma Zambrzycka OSU

Przydrożne krzyże ...ile już widziały ilu też świadkiem były i wiary niezłomnej co w pieśni o dnia zmierzchu składa swe hołdy w kwiatów pękach znoszonych ufnie do stóp Bożej Męki. Każde cierpienie zniesione w milczeniu złączone z męką Baranka bez zmazy jest naszym krzyżem przydrożnym zostawionym na drodze przebytej o znoju. Krzyżem przydrożnym są czyny ofiary dawane innym, bez słowa rozgłosu świecące jasno w słońcu Serca Boga. Są jeszcze inne modlitwy przydrożne frasobliwego Chrystusa obrazy         smutne i ciche pamiątki ludzkiej złości, zapomnienia i świadki modlitwy ludzi. ----------------------- Na drogi życia mego zakrętach rozlicznych stanęły także kalwarie przydrożne         i szepcą słowa modlitwy błagalnej: o nie odrzucaj sprawy Twej niedoli         Spojrzyj i przebacz. Tyś unicestwiony, lecz wszechmocny         Bóg - Człowiek rozumiejący jako żaden z ludzi         przebacz - to jeden krzyk duszy świadomy. Niech Cię oziębłość moja nie przeraża masz miłość w sercu ja mam nędzę tylko to już wystarczy samo by nicość zmienić w miłość oziębłość w oddanie. M. Gertruda Łukaniewicz OSU

Memento homo quia pulvis es...

Przychodzę w prochu - bez ufności w sobie
przychodzę, z sercem i duszą w popiele,
z całą nicością poznanej słabości, do Twego Serca.

Matko Przebaczenia.

Przychodzę dzisiaj o Grzesznych Ucieczko
pewna pomocy - uciszenia duszy
i pewna mocy płynącej z wysoka.
Siły me w walce słabną i wiotczeją
i życie dziwnie puste, bez wymowy.

Cisza pustyni -
ludzie gdzieś odeszli -

Miernota życia przywala ciężarem.
Matko Najlepsza - Ucieczko Grzeszników.
Czy Serce Twoje zawiodło człowieka?
Gdy nie śmiem oczu obrócić na Syna
Serce Matczyne zawsze wierne czeka.
Wykrzesz modlitwy słowa dobroczynne,
zwróć myśl ku prawdy wiecznej niezmienności.

Ludzie odeszli -
lecz Bóg zawsze czeka.

Przemów za dzieckiem marnotrawnym, słabym
przemów - jak Matka przemawiać potrafi
głosem krzepiącej bezmiernej miłości.

Ludzie odeszli -

Przede mną droga bieży w nieskończoność,
a u jej kresu czeka mię Bóg wieczny -
Bóg miłosierdzia -
i Bóg przebaczenia.

3.III.1954 (Środa Popielcowa)

M. Gertruda Łukaniewicz OSU

*** to ty znajdź mnie gdziekolwiek podryfuję na tratwie myśli niepokornej znajdź i naucz spojrzeń prostych znajdź moje ślady na piasku na wodzie pracowicie odciśnięte na życiu drogi powrotne są zawsze pod górę S. Ewa Pyzik OSU

przypis o cierpieniu

mój uśmiech mówi ci
nie ufaj
nie tak łatwo żyć
jak o życiu pisać
 dotykać
jak marzyć o dotykaniu
wiedzieć
jak wiedzę sugerować
nie tak łatwo milczeć jak mówić
i nie tak łatwo cierpieć
jak cierpienie przeczuwać
przewąchiwać je zachłannymi nozdrzami

a później

niełatwo
być uległym jego szorstkim uściskom
gdy czujesz blisko chłód
białych sal i grobu
nie ma ucieczki
w splendor fleszy a tylko w siebie
w koncentrację woli
by obronić samotnie
jeszcze jeden szaniec

wielu przeszło przez to
lecz ich wiedza jest bezużyteczna

dla każdego zawsze wszystko zdarza się
pierwszy raz
dla Zbyszka
Staszka
dla mnie

nie ufaj memu uśmiechowi
słowo choćby chciało
nie zastąpi tygla
trzeba umierać
„nie oficjalnie i nie uroczyście
ale na serio”

S. Ewa Pyzik OSU

wtedy

gdy spłowieją złudzenia
odpadną guziki dobrych życzeń
przyjaciele odejdą
i zamkniesz za nimi furtkę czasu
i pokruszą się mosty

gdy zgaśnie światło
dnia i oczu
łzy nie znajdą źródeł
i pojawią się pająki lęku

pośród drzew zielonych wielkich
pośród gęstych cieni
na środku ogrodu

pragnę być z tobą
nagim

i swoją nagość przyjąć
w twojej nagości

wtedy dopiero zakwitniemy
na niebiesko

S. Ewa Pyzik OSU