NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

UMARŁ, ZMARTWYCHWSTAŁ, POWRÓCI

W tę Świętą Niedzielę Zmartwychwstania Kościół rozbrzmiewa radością życia, które zwyciężyło śmierć. Jednym z najpiękniejszych symboli tego zwycięstwa, znanym już we wczesnym chrześcijaństwie, jest… paw.

Dla pierwszych chrześcijan paw był znakiem nieśmiertelności. Wierzono, że jego ciało nie ulega rozkładowi – co potwierdzał nawet św. Augustyn, który opisywał, jak po roku ciało pawia pozostało niemal nienaruszone. Co roku zrzuca stare pióra i odziewa się w nowe, jeszcze jaśniejsze i bardziej okazałe – tak jak Chrystus, który przeszedł przez śmierć, by powstać w chwale.

Paw z rozwiniętym ogonem – pełnym "oczu" – przypominał również o wszechwiedzącym spojrzeniu Boga, a gdy przedstawiano go pijącego z naczynia, oznaczał duszę karmiącą się wodą życia wiecznego. Nic dziwnego, że pawie zdobiły grobowce, katakumby i świątynie – były znakiem nadziei na zmartwychwstanie i życie wieczne w Bogu.

Ale jest też w pawiu coś więcej – coś, co dotyczy każdego z nas. Na co dzień wygląda zwyczajnie, niemal niepozornie. Dopiero gdy rozpościera swój ogon, objawia się ukryte piękno. Tak samo jest z chrześcijaninem: choć z zewnątrz niczym się nie wyróżnia, nosi w sobie blask łaski i obecność Boga. To piękno objawi się w pełni, gdy zmartwychwstaniemy razem z Chrystusem.

Niech dzisiejsza radość będzie jak pawie pióra: pełna kolorów, nadziei i piękna. Bo chociaż na co dzień możemy wyglądać zwyczajnie, w duszy każdego, kto żyje łaską Chrystusa, już teraz trwa ukryta chwała. Alleluja!

S. Anna OSU

więcej rozważań »