II NIEDZIELA ZWYKŁA

 

        

 

Ojcowie Kościoła na II Niedzielę Zwykłą: „Przemieniona codzienność”

Cud w Kanie Galilejskiej, pierwszy znak Jezusa, ukazuje Jego Boską moc, ale także głębokie powiązanie Nowego Testamentu ze Starym. Św. Beda Czcigodny interpretuje ten znak jako obraz wypełnienia obietnic Starego Testamentu w osobie Chrystusa. Jezus, zamiast stworzyć wino z niczego (ex nihilo), przemienia wodę, podkreślając ciągłość Bożego działania w historii zbawienia.

Stągwie, woda i wino – symbolika przemiany

Ewangelia według św. Jana szczegółowo opisuje, że stągwie, które Jezus kazał napełnić wodą, służyły „do żydowskich obmyć” (J 2, 6). To odniesienie ukazuje ich związek z przepisami Prawa Mojżeszowego. W Wulgacie słowo „hydriae” przypomina nam o materialnych elementach żydowskiej pobożności, które w Chrystusie zyskują głębsze znaczenie. Przemiana wody w wino symbolizuje przejście od rytuałów Starego Testamentu do nowości życia w Chrystusie. Greckie słowo „ὑδρίαι” (hydriai) oznacza naczynia na wodę, używane w codziennym życiu, ale też w rytualnych obmyciach. Przyimek „λίθιναι” (lithinai) podkreśla, że były wykonane z kamienia, co wskazuje na trwałość i czystość, wymagane przez Prawo Mojżeszowe. Beda zauważa, że picie wody w symboliczny sposób odnosi się do moralnej lekcji płynącej z Prawa i Proroków, podczas gdy picie wina wskazuje na rozpoznanie łaski zbawienia, które objawia się w Chrystusie. Słowo „wino” (gr. οἶνος, oinos) ma głębokie znaczenie w kulturze biblijnej. W Starym Testamencie symbolizuje błogosławieństwo i radość (np. Ps 104, 15: „wino rozwesela serce człowieka”), ale także proroctwo czasów mesjańskich (Am 9, 13-14). Użycie tego terminu w kontekście cudu w Kanie od razu przywołuje te skojarzenia.

Greckie „semeion” i symbolika znaków

W Ewangelii Jana cuda Jezusa są zawsze nazywane „σημεῖα” (sēmeia), co oznacza „znaki”. Jan unika greckiego terminu „τέρας” (teras), używanego dla opisania zdarzeń budzących podziw czy strach, aby podkreślić, że te czyny Jezusa mają głębsze znaczenie teologiczne, wskazujące na Jego tożsamość jako Mesjasza. W Wulgacie użyto terminu „signum”, który nawiązuje do znaków prorockich w Starym Testamencie. To słowo podkreśla, że przemiana wody w wino wskazuje na Chrystusa jako spełnienie obietnic zbawienia. Radość wesela, wzmiankowana w tym fragmencie, symbolizuje eschatologiczną radość uczty mesjańskiej. Brak wina wskazuje na brak duchowej pełni, którą tylko Chrystus może przynieść.

Dary Ducha Świętego – wino codzienności

Św. Cyryl Aleksandryjski porównuje wodę w kamiennych stągwiach do ludzkiej codzienności – pełnej rutyny, ale otwartej na przemianę. Wino, w kontekście biblijnym, symbolizuje nie tylko radość, ale także nowość życia w Duchu Świętym. To właśnie Duch, o którym mówi św. Paweł w drugim czytaniu (1 Kor 12, 4-11), rozdaje różne dary: mądrość, wiedzę, wiarę, uzdrawianie, czynienie cudów, prorokowanie i inne. Każdy z tych darów jest jak wino, które nadaje naszemu życiu głębię i sens. Św. Grzegorz Wielki przypomina, że różnorodność darów Ducha Świętego nie dzieli wspólnoty, ale ją buduje, podobnie jak różne składniki wina tworzą harmonijną całość. W codzienności napełnionej Duchem Świętym nasze zwyczajne „wody” – praca, relacje, troski – nabierają wymiaru wieczności.

Pytania do refleksji osobistej

Co symbolizują w Twoim życiu "stągwie"?

Jakie są Twoje codzienne obowiązki, relacje czy doświadczenia, które mogą wydawać się rutynowe, ale które Jezus chce przemienić swoją łaską?

Czy potrafisz zaufać Bogu, jak Maryja w Kanie?

Jakie sytuacje w Twoim życiu wymagają większej ufności wobec Bożych planów, nawet jeśli wydają się niezrozumiałe?

Czy rozpoznajesz dary Ducha Świętego w swoim życiu?

Jakie szczególne dary otrzymałeś od Ducha Świętego? W jaki sposób możesz je wykorzystywać, aby budować wspólnotę i służyć innym?

Jakie „wody codzienności” Bóg może przemienić w „wino radości”?

Czy jest coś, co wydaje Ci się zwyczajne lub pozbawione znaczenia, co może zyskać nowy sens dzięki Bożej obecności?

Zachęta

Przemiana wody w wino w Kanie to przypomnienie, że Bóg działa w naszej codzienności, w tym, co zwyczajne i proste. Zaproś Jezusa do swojej codzienności – powierz Mu swoje troski, obowiązki i relacje. Napełniaj „stągwie” swojego życia ufnością, wiarą i gotowością do posłuszeństwa Jego słowu. Maryja, nasza Matka, zawsze wskaże nam drogę: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2, 5) -  to wezwanie jest kluczem do życia w Duchu Świętym, życia, które z rutyny czyni hymn chwały na cześć Boga. Niech Duch Święty prowadzi Cię i przemienia Twoje życie tak, by stało się znakiem Jego miłości i radości dla innych. W codziennych chwilach szukaj Bożej obecności, która nadaje głębię i sens wszystkiemu, co robisz. Właśnie wtedy Twoje życie stanie się „winem” pełnym radości i Bożej chwały.

więcej rozważań »