NIEDZIELA WIELKANOCNA B, J 20 1-9

Jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał,
daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara
1 Kor 15,14
                                                                                                      

W poranek po szabacie Maria Magdalena przyszła do grobu, w którym złożona ciało Jezusa. Zobaczyła kamień odsunięty od wejścia do grobu, ale nie zobaczyła Jezusa.

Pusty grób nie był dla niej znakiem radości, lecz spotęgował jej cierpienia: brak ciała Jezusa pogłębił jej ból i smutek Wielkiego Piątku.

Piotr zobaczył więcej. W grobie ujrzał ławę i leżący na niej całun, którym owinięte było ciało Chrystusa. Zobaczył też zwiniętą chustę leżącą osobno, ale samego Jezusa nie widział.

Chociaż Jan, widział te same rzeczy, to jednak zobaczył więcej. On ujrzał i uwierzył, że Jezus zmartwychwstał.

Pusty grób nie jest znakiem śmierci, bezsensu czy zawiedzionych nadziei. Jest znakiem radości, zmartwychwstania i życia.

Z pustego grobu płynie dla nas wielkie orędzie zbawienia: Jezus żyje i jest wśród nas.

Zmartwychwstanie Chrystusa jest dla całej ludzkości i dla każdego człowieka największym darem miłosiernego Boga, ponieważ otworzyło się dla nas niebo. Naprawdę, zostaliśmy odkupieni. Zmartwychwstały Pan pokonał grzech, zło i śmierć oraz to wszystko, co czyni życie ciężarem.

Miłość Jezusa przemienia nasze życie i sprawić, że zakwitną obszary pustynne naszego serca.      

Prośmy Pana, który przemienia śmierć w życie, aby przemienił nienawiść w miłość, zemstę w przebaczenie, wojnę w pokój dla całego świata.

Moc zmartwychwstania – to przejście z niewoli zła do wolności dobra, co musi dokonywać się również w naszym życiu codziennym (por. Papież Franciszek).

S. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »