ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO (Łk 2,22-40) 

Znak, któremu sprzeciwiać się będą (Łk 2,34)

Jezus wybrał Kafarnaum jako bazę swojej działalności w Galilei. Było to miasteczko rybackie na głównej trasie z Egiptu do Damaszku.

W Świątyni, w miejscu spotkania Boga, dokonuje się publiczne ofiarowanie Jezusa Bogu Ojcu. Obecnie w Jezusie Bóg stał się realnie obecny pośród swojego ludu.

Ewangeliczna relacja świadczy o wierności Maryi i Józefa w przestrzeganiu Mojżeszowego Prawa dotyczącego oddania Bogu pierworodnego syna. Dostrzegamy również ich otwartość na prorocze słowa Symeona.

W tym czasie Symeon, człowiek pobożny i sprawiedliwy oraz prorokini Anna, przybyli do świątyni  jako przedstawiciele wiernego ludu, aby uczcić Mesjasza Pańskiego (Łk 2, 26).

Po radosnych słowach odnoszących się do Jezusa, Symeon przepowiada Jego odrzucenie przez własny naród oraz udział Maryi w bólu i cierpieniu Syna Bożego.

Jezus zaniesie światło całemu światu, lecz posłannictwo swoje realizować będzie w ciemności Krzyża. Chrystus jest bowiem znakiem, któremu sprzeciwiać się będą.

Sprzeciw człowieka wobec Boga ciągnie się przez całą historię. Dzisiaj w szczególny sposób ujawnia się przez odrzucanie Prawa Bożego oraz wartości chrześcijańskich.

Odrzuca się Jezusa, który pragnie uwolnić każdego z błędów i grzechów. Często zapomina się o Jego zbawczej miłości.

Sprzeciw wobec Jezusa godzi również w Jego Matkę i rani Jej serce jak miecz.   

Prorocza zapowiedź światła i słowa o Krzyżu idą w parze ze sobą (por. Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu). Mimo sprzeciwu, ciemności i zniewoleń, Jezus zawsze pozostanie Światłem dla każdego człowieka, ponieważ jest miłosiernym Zbawicielem zwyciężającym wszelkie zło.

S. Boguchwała Kuras OSU

Maryja uczy nas autentycznego współcierpienia, współczucia
oraz wrażliwości wobec cierpiącego człowieka.

więcej rozważań »