2024-01-14 II Niedziela Zwykła
II NIEDZIELA ZWYKŁA J 1,35-42
Chodźcie a zobaczycie
Mateusz, Marek i Łukasz określają powołanie do życia chrześcijańskiego słowami: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (por. Mk 1 14-15). Natomiast Jan, uważa, że powołanie jest odpowiedzią na zaproszenie Jezusa wyrażone słowami: chodźcie, a zobaczycie. Jest to zaproszenie do poznania Jezusa, Jego sposobu życia i miejsca przebywania., do pójścia za Nim i zjednoczenia z Bogiem.
Jan Chrzciciel nazwał Jezusa z Nazaretu Barankiem Bożym. Gdy to usłyszeli dwaj jego uczniowie, od razu poszli za Chrystusem.
Jezus odwrócił się i zapytał: czego szukacie? To są Jego pierwsze słowa skierowane do uczniów. Oni odpowiedzieli pytaniem: Nauczycielu, gdzie mieszkasz ? Chodźcie, a zobaczcie, powiedział Jezus.
Do nas również zwraca się Jezus z pytaniem: Czego szukacie? Czy tylko materialnego dobrobytu, korzystnego stanowiska, poważania, uznania, szacunku u ludzi , podziwu sławy, czy jeszcze innych światowych wartości?
Tego rodzaju dobra przemijają.
Istnieją jeszcze inne wartości, które pozostają na zawsze. Dlatego warto zapytać siebie: czy prawdziwie wiem czego szukam i czego pragnie moje serce ?
Co jest priorytetem w moim życiu? Czy szczerze szukam Boga, który jest największym wiecznie trwającym dobrem? Czy zauważam człowieka, który potrzebuje pomocy i dostrzegam obecnego w nim Chrystusa? Jakie skarby gromadzę dla siebie w niebie, gdzie mól nie niszczy ani złodziej nie włamuje się i kradnie?
Ewangelia proponuje, aby postępować podobnie jak uczniowie, którzy poszli za Jezusem. Trzeba - jak oni - zauważyć Jezusa, iść za Nim, zobaczyć gdzie mieszka – to jest – poznać Jego styl życia i pozostać z Nim. On jest naszym Nauczycielem i Panem.
Przebywać z Jezusem znaczy stać się Jego wiernym uczniem, przyjąć Jego styl życia i działania, dzielić Jego radości i cierpienia, sukcesy i odrzucenie.
Być z Jezusem znaczy szukać i zobaczyć Boga-Zbawiciela w naszym życiu, w środowisku, w którym przebywamy, w szarej codzienności naszego trudu
S. Boguchwała Kuras OSU
Idźmy za Jezusem, jak uczniowie z dzisiejszej Ewangelii,
zobaczmy gdzie przebywa i pozostańmy z Nim.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi o znakach czasów ostatecznych i wzywa nas do czuwania (Mk 13, 24-32). Przypowieść o drzewie figowym zachęca do duchowej czujności i gotowości na Jego przyjście, które nastąpi w nieznanym dniu i godzinie.
Posłuszeństwo
jest w człowieku wielkim światłem,
które sprawia, że każdy czyn staje się dobry
i godny przyjęcia.
św. Aniela Merici