2023-11-12 XXXII Niedziela Zwykła
XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA A Mt 25,1-13
Czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny
Mt 25,13
Głównym przesłaniem przypowieści jest gotowość na opóźniający się moment Paruzji, na spotkanie z Chrystusem. Chodzi tu o czujność, która wiąże się z oczekiwaniem na Pana.
Wśród uczniów Chrystusa są mądrzy, przewidujący i przygotowani na spotkanie z Bogiem. Są też inni – nierozsądni, nieodpowiedzialni, którzy nie myślą o przyszłości. Dlatego mogą przeoczyć najważniejszy moment w życiu, mogą rozminąć się z nadchodzącym Panem, ponieważ są nieobecni na miejscu spotkania.
Czujność jest gotowością, by stanąć przed Bogiem w światłości i prawdzie, jest wierną aktywnością, czynną miłością oraz zrozumieniem wartości aktualnej sytuacji, o której wspomina przypowieść o słudze wiernym w Ewangelii św. Mateusza (por. 24, 45nn). Jakość naszego obecnego przygotowania na spotkanie z Bogiem decyduje o naszym przeznaczeniu.
Mądrość w przypowieściowej sytuacji – to praktyczna wiedza dotycząca zbawienia, jest też odpowiedzialnym przygotowaniem na przybycie Chrystusa. Natomiast oliwa symbolizuje radość, moc, nadzieję oraz dobre uczynki obecne w naszych relacjach z Bogiem i z naszymi bliźnimi. (por. Ps 24 (23),5; Ps 45 (44), 8).
Nasze życie na ziemi jest ciągłym wychodzeniem ku Chrystusowi z płonącą lampą dobrych czynów.
Jezus nazywa swoich uczniów światłością świata. Oni mają świecić wszystkim ludziom, aby widzieli ich dobre uczynki i chwalili Ojca, który jest w niebie (por. Mt 5, 14nn).
s. Boguchwała Kuras OSU
-------------------------------------------------
Synowie światłości, synowie dnia odziani są w wiarę, miłość,
nadzieję zbawienia i czuwają pośród nocy aż do nadejścia dnia Paruzji
(por. 1 Tes 5,2-8)
Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.
Patrz na Syna Bożego
jakby dla ciebie samej przyszedł na świat.
Jest twój, jest twoim wszystkim,
jest twoją jedyną Miłością.
św. Maria od Wcielenia