2023-03-26 V Niedziela Wielkiego Postu
V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTUA J 11, 1-45
Panie, gdybyś tu był
Grób Łazarza jest miejscem największego cudu Jezusa, który świadczy o władzy Boga nad śmiercią. Chrystus jest Zmartwychwstaniem i Życiem.
Przy grobie Łazarza, Jezus wzruszył się i zapłakał. Syn Boży bardzo głęboko przeżywał śmierć swojego oddanego przyjaciela oraz cierpienia Marty i Marii po stracie brata. W Betanii objawia swoje prawdziwe człowieczeństwo. Jest bliski, czuły, współczujący.
Bóg, który płacze nad śmiercią przyjaciela, jest również z nami, jest w naszych obawach, troskach, niepokoju, cierpieniach. Kocha nas po ludzku. Kocha wszystkich ludzi.
Jezus przyszedł wskrzeszać do nowego życia. Jest Słowem Boga. Każdego zapewnia: Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie.
W Chrystusie jest życie, a życie jest światłością ludzi, której nie ogarniają ciemności ( por J 1,4). Jezus, jest życiem, jest darem Ojca dla świata. Jest to życie wieczne ofiarowane tym, którzy uwierzyli w Syna Bożego. Jest to życie, które nie uwalnia od śmierci fizycznej, lecz przemienia ludzkie bytowanie.
Ci, którzy żyli zgodnie z wolą Boga, zmartwychwstaną do nowego życia. Jezus powiedział: Kto słucha słowa Mojego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne. i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.( por. J, 5,24).
Innym aspektem dzisiejszej Ewangelii jest wartości przyjaźni.
Jezus miał również przyjaciół, bardzo oddanych i wiernych. Wśród nich wymienić trzeba Łazarza i jego siostry Martę i Marię. W ich domu doświadczał ciepła rodzinnego, przeżywał chwile radości, pokoju i serdecznej troski.
Niech nasze ludzkie serca przemienią się w duchową Betanię, gdzie Jezus poczuje się jak w domu, gdzie może odpoczywać w atmosferze miłości i prawdziwej przyjaźni.
Prawdziwa przyjaźń z Jezusem jest zawsze głęboka , szczera, wierna , chroni od zła, wyzwala z egoizmu, lęku i uzależnień. Przyjaźń z Jezusem prowadzi we właściwym kierunku - do Ojca Niebieskiego.
s. Boguchwała Kuras OSU
-------------------------------------------------
Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.
W duchowej radości
przejdźmy przez to nasze krótkie życie.
św. Aniela Merici