2023-03-05 II Niedziela Wielkiego Postu
II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU A Mt 17,1-9
Na Górze Tabor
Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich na wysoką górę. Tam przemienił się wobec nich. Twarz Jego zajaśniała jak słońce. Odzienie zaś stało się białe jak światło.
Trzej Apostołowie otrzymali łaskę oglądania, przez chwilę, Jezusa w chwale i radowali się wspaniałością eschatologicznej przyszłości w przemienionym, nowym świecie.
Kim jest Jezus? Na to pytanie odpowiedział św. Piotr pod Cezareą Filipową (Mt 16,16). Teraz, na Górze Tabor, sam Bóg Ojciec ogłasza w sposób autorytatywny: To jest mój Syn Umiłowany.
Jezus jest Umiłowanym Synem Boga Jest odwieczną i Boską Miłością Ojca, jest Zbawicielem zapowiedzianym przez proroków. Posiadamy jego Słowa i Ewangelię jako drogowskazy dla życia, aktualne aż do powtórnego przyjścia Chrystusa w chwale. Jezus jest ostatecznym Słowem Boga dla całej ludzkości. Jego słuchajcie – to jest mój Syn Wybrany - z obłoku odezwał się głos Boga Ojca por. Łk 9, 35).
Jezus zaprasza nas na szczyt wysokiej, duchowej góry. Przebywanie z Nim, z pewnością jest wspaniałym doświadczeniem, które napełnia serca radością, miłością, pokojem i szczęściem.
Jednakże, trzeba zejść z wyżyn kontemplacji w dolinę, do szarego życia, do zwykłych obowiązków, do nużącej rutyny, do codziennego trudu.
Wzniosłe, fascynujące, radosne doświadczenia własnego „taboru”, w codziennej rzeczywistości, może się czasem zamazywać i oddalać. Może pojawić się pokusa, by powrócić do przeciętności życiowej.
Aby nie ulec takiej pokusie, trzeba ponownie spotkać się z Jezusem. Serdeczna relacja z Chrystusem, dobroć i ciepło Jego serca pomogą wytrwać w wierności, mimo zawirowań, światowego zagonienia, zgiełku ludzkiego i innych przeszkód.
Obecność Jezusa w naszym życiu, Jego słowo, miłość, łaska i pokój poprowadzą nas właściwą drogą do ostatecznego celu.
Przemiana jest celem ludzkiej egzystencji aż do samego końca życia na tym świecie. W tym procesie nasze twarze nie zajaśnieją jak słońce, ani nasze szaty nie staną się białe jak światło, ale serca mogą się stać piękne, zdolne do miłowania, życzliwości, dobroci, miłosierdzia, do wierności i pokojowego współistnienia z innymi ludźmi (por. Michael Fallon).
s. Boguchwała Kuras OSU
-------------------------------------------------
Wielki Post jest czasem na budowanie głębokiej i bliskiej relacji
z przebaczającym, miłującym i miłosiernym Ojcem.
W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi o znakach czasów ostatecznych i wzywa nas do czuwania (Mk 13, 24-32). Przypowieść o drzewie figowym zachęca do duchowej czujności i gotowości na Jego przyjście, które nastąpi w nieznanym dniu i godzinie.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia