2022-11-27 I Niedziela Adwentu
I NIEDZIELA ADWENTU Mt 24, 37-44
Bądźcie gotowi, bo w chwili, kiedy się nie spodziewacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.
Mt 24,44
Pierwsza Niedziela przypomina nam o Paruzji, o powtórnym przyjściu Chrystusa
Jezus przyjdzie nagle, nie wiemy kiedy, w sposób nieoczekiwany i w miejscu nieznanym. Dlatego trzeba czuwać, aby zauważyć Jego powrót.
Być gotowym na przyjście Jezusa znaczy czuwać jak wierny sługa spełniający odpowiedzialnie swoje obowiązki (por. Mt 24,45-48).
Jezus przyjdzie w sposób nieprzewidziany tam, gdzie uważa się Go za nieobecnego. Chrystus jest obecny wszędzie poprzez różne znaki i wydarzenia. Dlatego trzeba być gotowym, mieć otwarte oczy i wypatrywać nadchodzącego i już obecnego Pana. Chrystus jest z nami, w naszej codzienności: gdy jemy, pijemy, pracujemy czy odpoczywamy (por 1Kor 10,31). Nasze zwyczajne życie decyduje o zbawieniu lub zatraceniu, o przebywaniu z Bogiem lub oddaleniu od Niego, o błogosławieństwie lub pozbawieniu go (por. Silvano Fausti).
Krótki fragment z dzisiejszej Ewangelii (Mt 24, 40-41 oraz w. 46) wyraźnie wskazuje na nieoczekiwane przybycie Chrystusa podczas codziennych zajęć ludzi, lecz z różnym rezultatem dla każdego z nich , może w zależności od tego, jak żyli i pracowali.
Roztropność, czuwanie i gotowość w każdym dniu życia, decydują o naszej wiecznej przyszłości.
Ewangelia nawiązuje też do czasów Noego, kiedy ziemia była skażona złem a ludzie postępowali niegodziwie. Wtedy Bóg zasmucił się i żałował, że stworzył człowieka. I nie spostrzegli się jak przyszedł potop i pochłonął wszystkich, oprócz sprawiedliwego Noego i tych, którzy z nim byli w arce (por. Rdz 6).
Tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.
Dlatego trzeba umiejętnie, mądrze, roztropnie i odpowiedzialnie żyć teraźniejszością, oraz z wiarą, ufnością i miłością podejmować obowiązki i trudy zwykłego, szarego dnia.
Święty Paweł pragnie rozpalić nasze serca i umysły do wysiłku. Dlatego przypomina, że ludzkie życie na ziemi powinno być nieustannym czuwaniem oczekiwaniem i przygotowaniem do przyszłego życia z Bogiem w niebie (por Rz 13,11-14).
Adwent jest szczególnym czasem łaski Bożej, dlatego trzeba czuwać i starać się o najlepszą jakość każdego dnia, aby z radością i ufnością przyjąć przychodzącego Chrystusa.
s. Boguchwała Kuras OSU
Noc się przesunęła, a przybliżył się dzień.
Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła.
Rz 13,12
Pierwsza Niedziela Adwentu zaprasza nas do czuwania – uważnego, pełnego nadziei oczekiwania na przyjście Pana. W dzisiejszej Ewangelii ( Łk 21, 25-28. 34-36 ) Jezus mówi o znakach, które poprzedzą Jego powrót: o poruszeniu nieba i ziemi, o trwodze ogarniającej narody. Ale te znaki nie mają nas przytłoczyć. Dla wierzących są przypomnieniem, że Pan jest blisko – że nadchodzi Ten, który przynosi zbawienie.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia