logo

2022-09-18 XXV Niedziela Zwykła

25 NIEDZIELA ZWYKŁA C Łk 16,1-13

Nie można służyć Bogu i mamonie

Po utraceniu swojego stanowiska, nieuczciwy rządca z przypowieści przebiegle szuka sposobu na dalszą, komfortową egzystencję. Jednak sposób jego  zabiegów jest nieuczciwy gdyż wykorzystuje zasoby swojego pana dla siebie.

Może się wydawać, że Jezus pochwalił tego  nieuczciwego człowieka. Tak jednak nie było.

Chrystus nie popiera cwaniactwa czy kombinowania. Pochwała dotyczy wyłącznie przebiegłości rządcy w  kryzysowej sytuacji - w trosce o  życie, o swą przyszłość , a nie sposobu, w jaki się to zatroskanie realizuje.

Jezus mówi, że sprawiedliwi są mniej zapobiegliwi i pomysłowi gdy chodzi o dobra duchowe, niż miłośnicy tego świata w sprawach dóbr doczesnych.

Niegodziwą mamoną są nie tylko dobra materialne, lecz również jakieś pseudo wartości doczesne - np.  egoizm, wywyższanie się, zatwardziałość serca itp. 

Św. Łukasz kieruje tę przypowieść do chrześcijan, aby pouczyć ich jak należy roztropnie i mądrze korzystać z dóbr tego świata, aby otrzymać zapłatę i  nagrody w niebie.

Chrystus przeciwstawia spryt w sprawach doczesnych brakowi inicjatywy  w sprawach, które odnoszą się do rzeczywistości nadprzyrodzonej. 

Jezusa zachętą swoich czcicieli do aktywności i przemyślności w sprawach zbawienia.

Inne, ważna pouczenia Chrystusa są zawarte w Łk 16,10-13:

Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny....

Żaden sługa nie może dwom panom służyć (…) Nie możecie służyć Bogu i mamonie.

Pan jest dawcą wszelkiego dobra, a my, na tym świecie, jesteśmy  tylko zarządcami i administratorami tych dóbr.

Chrystu zachęca swoich wyznawców do hojności i wielkoduszności w dzieleniu się darami Bożymi. 

Tylko to, czym dzielimy się z innymi, to co rozdajemy, zaprocentuje wielkim zyskiem w wieczności.

       

s. Boguchwała Kuras OSU



 

więcej rozważań »

IV Niedziela Wielkanocna

Dobry pasterz jest dla swoich owiec kochającym bratem i prawdziwym, wiernym przyjacielem. Zna każdą owcę, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem a jego stadem nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Prawdziwy pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada we dnie i w nocy. Dobry pasterz nigdy nie zawodzi.

Na dziś

Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.

św. Maria od Wcielenia