2022-03-13 II Niedziela Wielkiego Postu
II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU C Łk 9, 28-36
To jest Mój Syn, Wybrany, Jego słuchajcie
Opis Przemienienia Jezusa na Górze Tabor przypomina scenę ze Starego Testamentu gdy, na Górze Synaj, Bóg objawił się Mojżeszowi i przemawiał do niego z obłoku (por. Księga Wyjścia , rozdział 24 oraz 34).
Jezus, Nowy Mojżesz, wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy zmienił się w boskim, nadprzyrodzonym świetle przenikającym również Jego szaty.
Biała, lśniąca szata Chrystusa podczas przemienienia, jest zapowiedzią naszej przyszłości w niebie. Pewne wyjaśnienia można znaleźć w literaturze apokaliptycznej, gdzie w białe szaty odziani są aniołowie oraz zbawieni, podobnie jak w Apokalipsie św. Jana (por. Ap 7,9.13; 19,4).
Piotr, Jakub i Jan byli świadkami niezwykłego wydarzenia. Bóg pozwolił, aby przez krótka chwilę oglądali przemienionego Jezusa w chwale i uczestniczyli w eschatologicznej przyszłości, w przemienionym nowym świecie.
To jest mój Syn, Wybrany, Jego słuchajcie (Łk 9,35, por. Łk 3, 22) , odezwał się głos z nieba. To są słowa samego Boga skierowana nie tylko do Apostołów, ale również do wszystkich ludzi na całym świecie.
Chrystus zaprasza każdego człowieka na szczyt wysokiej góry - na miejsce pokoju, radości, szczęścia, miłości i odpoczynku. Przebywanie z Jezusem jest z pewnością wspaniałym przeżyciem. Atmosfera czystego, górskiego powietrza, bliskość, Pana i ciepło Jego boskiego serca umacnia i pomaga wiernie wytrwać w miłości i służbie Bogu i ludziom.
Jednakże trzeba zejść ze szczytów kontemplacji w dolinę codziennego trudu, do pracy, do różnego rodzaju trudności czy doświadczeń.
Obecność Zbawiciela, Jego słowa, oraz łaska Boża są jasnym światłem w naszych szarych, zwyczajnych dniach i prowadzą nas właściwą drogą do celu.
Przemienieni Bożą łaską, napełnieni Jezusową miłością, dobrocią, wiernością i miłosierdziem, możemy pokonać poważne problemy i trudy codziennej rutyny.
Niezwykłe przeżycia trzech Apostołowi na górze, trwały tylko przez moment.
Nasz TABOR w niebie, w domu Ojca, nigdy się nie skończy.
s. Boguchwała Kuras OSU
Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.
Patrz na Syna Bożego
jakby dla ciebie samej przyszedł na świat.
Jest twój, jest twoim wszystkim,
jest twoją jedyną Miłością.
św. Maria od Wcielenia