8 NIEDZIELA ZWYKŁA C Łk 6,39-45

Bądźcie miłosierni

Relacje z różnymi  osobami są także kontaktem z ich błędami i wadami. Zazwyczaj szybko zauważa się słabości i błędy innych, nie dostrzegając własnych.

W dzisiejszej Ewangelii Chrystus posługuje się kilkoma przysłowiami na określenie błędów pojawiających się w relacjach międzyosobowych. Ten, kto jest ślepy na przykazania i sprawy Boże, a lubi pouczać i prowadzić innych ludzi, sam potrzebuje kierownictwa duchowego,  by zobaczyć błędy swojego życia, poprawić się, i znaleźć właściwą drogę  do Boga (w. 39). Jezus  uczy że  sami musimy dobrze i wyraźnie widzieć, aby innym ukazywać sens i cel życia ludzkiego.

Chrystus ostrzega swoich uczniów przed obłudą i niesprawiedliwą krytyką (Łk 6, 41-42). Nie należy wyolbrzymiać błędów bliźniego, a minimalizować i usprawiedliwiać swoich nieprawości. Obraz belki i drzazgi zachęca do krytycznego spojrzenia na własne błędy oraz domaga się obiektywnej i uczciwej oceny siebie i innych. Uczciwość w stosunku do samego siebie, uzdalnia do spojrzenia i zrozumienia sytuacji drugiego człowieka z życzliwością, wyrozumiałością i współczuciem.

Dobro, jakie otrzymujemy od Boga zależy od naszej otwartości na przyjęcie Jego łaski oraz od  otwartości naszego serca  dla innych.

Osądzanie ma być aktem miłości, miłosierdzia, empatii, sprawiedliwości i prawdy.

Pan Bóg pragnie, abyśmy byli jak dobre drzewo wydające dobre owoce (Łk 6, 43-45). Podobnie, dobry człowiek z dobrego swojego serca wydobywa: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie (por. Ga 5,22-23).

Fragment dzisiejszej Ewangelii daje do zrozumienia jak ważną sprawą jest ocena samego siebie, która ukazuje kondycję serca oraz kierunek naszego życia.

Słowa wypływające z ludzkiego serca mają być czyste, współczujące  sprawiedliwe, miłosierne, łagodne, przebaczające.

Chrześcijanin buduje swoje życie na solidnym fundamencie -
na  dobrych słowach i dobrych czynach.

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »