UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO Mt 2,1-12

Niezwykła Gwiazda

Jezus, chociaż był Bogiem i królem, nie przyszedł na świat w niedostępnym wspaniałym, strzeżonym, bogatym pałacu, lecz narodził się w otwartym polu pasterzy, w grocie dostępnej nie tylko dla każdego człowieka, lecz także dla różnych zwierząt.

Do tego niezwykle gościnnego, serdecznie ciepłego miejsca przychodzą ludzie prości, pasterze owiec oraz wielcy uczeni z Dalekiego Wschodu.

W centrum tego szczególnego miejsca znajduje się Jezus leżący w żłóbku, Maryja oraz św. Józef. Żłóbek Syna Bożego jest wymownym symbolem, jest bowiem zapowiedzią przyszłego ołtarza. Do niego będą przychodzić ludzie wszystkich narodów z całego świata.

Mędrcy z dalekiego Wschodu rozpoznali znaki czasu i udali się w daleką, uciążliwą i niebezpieczną drogę, aby uczcić nowonarodzonego Króla. Po długiej wędrówce znaleźli Go w Betlejem. Znaleźli Syna Bożego, ponieważ ich oczy były zapatrzone w ten szczególny znak na niebie, w gwiazdę, która prowadziła ich do Króla, którego wytrwale szukali. Zobaczyli Zbawiciela wszystkich ludzie, uczcili Go i zostawili swoje dary: złoto, kadzidło i mirrę. Szczęśliwi, ubogaceni duchowo, z sercem wypełnionym radością i wdzięcznością, inną drogą wrócili do swojej krainy.

Dzisiaj, módlmy się zwłaszcza za tych, którzy, szukają Boga. aby Go znaleźli.

Każdy człowiek przeżywa swoje szczególne objawianie, swoją wyjątkową EPIFANIĘ. Każdy ma swoją gwiazdę, która prowadzi do Jezusa. Każdy może ofiarować Mu słoto swojej wolności, kadzidło gorliwej modlitwy i mirrę szlachetnych, najgłębszych uczuć ( Benedykt XVI).
Niech gwiazda Jezusa zawsze świeci na drodze naszego życia. Niech prowadzi nas bezpiecznie do domu Ojca.

O Gwiazdo betlejemska, zaświeć na niebie mym.
Ja szukam cię wśród nocy, tęsknię za światłem twym.
Zaprowadź do stajenki, leży tam Boży Syn,
Bóg – Człowiek z Panny świętej, dany na okup win.
  

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »