II NIEDZIELA ADWENTU C Łk 3,1-6

Prostujcie ścieżki dla Pana

Gdy Jan Chrzciciel pełnił swoją misję, Żydzi znajdowali się pod rządami Rzymian. Kraj został podzielony na cztery małe prowincje. Naród był również podzielony na małe ugrupowania. Ludzie cierpieli bardzo od politycznych i czasem od własnych religijnych autorytetów.

W tej trudnej sytuacji, pobożni i prawi Żydzi oczekiwali na obiecane przez proroków królestwo Boże. 

W tym czasie Jan Chrzciciel nawoływał do nawrócenia i do przyjmowania chrztu. Przychodziły do niego tłumy, aby go słuchać oraz przyjąć chrzest pokuty na odpuszczenie grzechów.

Święty Łukasz określ posłannictwa Jana Chrzciciela słowami proroka Izajasza: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie Jemu ścieżki; każda dolina będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi… Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Pana (Iz 40,3-6; Łk 3,4-6).

Według niektórych egzegetów, słowa: doliny będą napełnione dotyczą biednych i głodnych, którzy będą nasycenie w czasach mesjańskiej szczęśliwości. Natomiast zwrot: obniżone góry i pagórki odnosi się do zarozumiałych i pysznych ludzi.

Nawoływanie Jana pozostaje zawsze aktualne, nawet dzisiaj.

Dla przychodzącego Pana trzeba przygotować duchowną drogę do serca. Nawrócenie jest konieczne, ponieważ człowiek skomplikował swoje życie przez grzechy i zagubił się na drodze do Boga.

Doliny, góry, pagórki, kręte ścieżki w nawoływaniu Jana dotyczą różnego rodzaju ludzkich grzechów i nieprawości.

Prostowanie drogi dla Pana ma znaczenie bardzo konkretne. Chodzi tu o przemianę życia i serca, o zerwanie z grzechem, aby powrócić do Boga.

Jak trudno dotrzeć do Boga i do drugiego człowieka gdy droga do ludzkiego serca i od serca znajduje się w fatalnym stanie, gdy jest kamienista, pełna wybojów, kręta z licznymi przeszkodami, zasadzkami i barierami.

Szczere przygotowanie na przyjście Pana oraz autentyczne nawrócenie wymaga wyprostowania drogi do swojego serca.

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »