2021-10-24 XXX Niedziela Zwykła
30 NIEDZIELA ZWYKŁA B Mk 10, 46-52
Mój Mistrzu, proszę, żebym przejrzał
Niewidomy żebrak zobaczył miłosiernego Jezusa oczami serca, uwierzył w Jego moc i ufał bezgranicznie, że zostanie uzdrowiony. W odpowiedzi na rozkaz Jezusa: zawołajcie go -Bartymeusz zrzuca z siebie płaszcz, zrywa się i staje przed Jezusem.
Pan zatrzymał się, ulitował się, uzdrowił niewidomego i powiedział: Twoja wiara cię uzdrowiła. On natychmiast przejrzał i poszedł za Jezusem drogą. Spontaniczną odpowiedzią Bartymeusza jest jego wdzięczność i pragnienie przebywania z Jezusem.
Niewidomy jest tu symbolem wszystkich strapionych i doświadczanych, którzy całym sercem ufają i wołają do Boga o pomoc (por. Ps 4,1; 6,2; 41,4.10; 51,1; 109.26; 123,30).
Ociemniały Bartymeusz przejrzał nie tylko fizycznie, lecz także w duchowy, wewnętrzny sposób dzięki swojej głębokiej wierze.
Przejrzenie, to nie tylko postrzeganie rzeczywistości zewnętrznej.Przejrzeć znaczy również prawidłowo rozpoznawać, oceniać, klasyfikować, właściwie wybierać. Przejrzeć–znaczy oglądać otaczającą nas rzeczywistość oczami miłości. Takie spojrzenie jest możliwe przede wszystkim dzięki wierze.
Być uczniem znaczy dostrzegać kim Jezus jest i stale za Nim podążać z ufnością i głęboką , silną wiarą.
Spotkanie Bartymeusza z Jezusem, to historia nawrócenia, którego symbolem jest zrzucanie płaszcza - najbardziej wartościowej rzeczy jaką ów żebrak posiadał. Płaszcz ten jest znakiem nawrócenia..
Stańmy przed Bogiem, świadomi swoich ograniczeń - i jak ów samotny przy drodze, potrzebujący pomocy niewidomy, prośmy Boga z wiarą i ufnością o uzdrowienie naszego spojrzenia na Boga i świat, na siebie samych oraz na naszych bliźnich.
Niech Pan da nam światłe oczy serca, abyśmy widzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przeogromna Jego moc względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły (por. Ef 1,18n).
Wstań, Jezus woła Cię!
s. Boguchwała Kuras OSU
Niedziela Gaudete, trzecia niedziela Adwentu, przypomina nam, że radość jest nieodłącznym elementem życia chrześcijańskiego. To wyjątkowy moment w liturgii Adwentu, który wyłania się jako przedsmak nadchodzącej pełni radości – Bożego Narodzenia. Wyraz „Gaudete” pochodzi z łacińskiego wezwania: „Gaudete in Domino semper” – „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4,4). Radość, o której mówi Biblia, to coś więcej niż chwilowe zadowolenie. Jest głęboko zakorzeniona w Bożej obecności i Jego obietnicach. Warto przyjrzeć się biblijnym i historycznym znaczeniom tej cnoty oraz zastanowić się, jak możemy ją przeżywać w codziennym życiu.
Boże jesteś moim Życiem, bo mnie wypełniasz.
św. Maria od Wcielenia
