logo

2021-10-17 XXIX Niedziela Zwykła

29 NIEDZIELA ZWYKŁA B Mk 10, 35-45


   

Co chcecie, żebym wam uczynił?

Nauczycielu, chcemy żebyś  uczynił nam to, o co Cię prosimy.

Apostołowie - Jakub i Jan pragną zająć honorowe miejsca, jeden po prawej, drugi po lewej stronie w chwale Jezusa. Proszą o wyjątkowe, prestiżowe miejsca, o zaszczyty i sukcesy w królestwie Bożym.

Uczniowie Jezusa, po raz kolejny, wykazują brak zrozumienia właściwego  sensu posłannictwa i misji Chrystusa.

Pragnienie dominacji, wielkości, władzy, prestiżowego stanowiska, czy wyróżnienia zawsze pojawiało się  u wielu ludzi.

Dzisiaj Jezus pokazuje nam właściwą, ewangeliczną drogę prowadzącą do królestwa niebieskiego. Jest nią służba człowiekowi, wolna od niezdrowej rywalizacji, od chęci wywyższania się i pragnienia wielkości czy dominowania nad innymi.

Jezus chce, aby Jego wyznawcy dbali o potrzebujących, a nie  zabiegali o  pierwsze miejsca, o władzę, korzystne stanowiska i przywileje dla siebie.

W królestwie Bożym władza i panowanie są przeciwieństwem światowych dążeń i ziemskich autorytetów. Natomiast, priorytetem jest służba człowiekowi, troska o dobro ludzi, zwłaszcza samotnych, opuszczonych, chorych, biednych, troska o tych z marginesu społecznego oraz odrzuconych. Troszczyć się  i być niewolnikiem znaczy - służyć i poświęcać swoje życie dla każdego potrzebującego człowieka oraz dla wspólnego dobra. Na tym polega wielkość w królestwie Bożym.

Najlepszym wzorem dla chrześcijan jest Jezus Chrystus, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (por Mk 10,45).

 

Dzisiaj, Jezus  pyta każdego z nas:Co chcesz, żebym ci uczynił?

Jaka jest moja szczera odpowiedź?

O co najczęściej proszę Pana Boga? 

                                                   

                                  

                                                                                                                              

s. Boguchwała Kuras OSU



 

więcej rozważań »

III Niedziela Adwentu

Niedziela Gaudete, trzecia niedziela Adwentu, przypomina nam, że radość jest nieodłącznym elementem życia chrześcijańskiego. To wyjątkowy moment w liturgii Adwentu, który wyłania się jako przedsmak nadchodzącej pełni radości – Bożego Narodzenia. Wyraz „Gaudete” pochodzi z łacińskiego wezwania: „Gaudete in Domino semper” – „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4,4). Radość, o której mówi Biblia, to coś więcej niż chwilowe zadowolenie. Jest głęboko zakorzeniona w Bożej obecności i Jego obietnicach. Warto przyjrzeć się biblijnym i historycznym znaczeniom tej cnoty oraz zastanowić się, jak możemy ją przeżywać w codziennym życiu.

Na dziś

Szukajcie najpierw Królestwa Bożego.

św. Aniela Merici