logo

2021-09-19 XXV Niedziela Zwykła

25 NIEDZIELA ZWYKŁA B Mk 9, 30-37


   

Kto jest największy w królestwie niebieskim?

Pytanie o wielkość jest stale aktualne. Apostołowie również o to pytali Jezusa (Mt 18,1). Jak wynika z tekstu Mk 9, 33n, nie chodziło im o wielkość w królestwie Bożym, lecz o wielkość już tu, na ziemi, spierali się bowiem o to, kto z nich jest największy.

Jezus wyjaśnił, że wielkim jest ten, kto jest ostatni i sługą wszystkich. Wskazując na dziecko, podaje pewne normy wielkości, a są to wartości dziecka. Nie chodzi tu o naiwność dziecięcą czy infantylizm, lecz chodzi o co bardzo istotnego – o teologiczną głębię wartości dziecięctwa Bożego.

Być dzieckiem Bożym znaczy – poddać się całkowicie i z pełnym zaufaniem działaniu Ducha Świętego, który przemienia serca, aby w innym, nowym świetle zobaczyć Boga, bliźniego i siebie. Natura dziecięctwa Bożego objawia się również w szukaniu i doświadczaniu opieki, troski i miłości Ojca niebieskiego oraz w pełnieniu Jego woli.

Wielki jest ten, kto staje się mały jak dziecko w sensie całkowitej zależności od Boga – jak małe dziecko potrzebujące opieki i troski swoich ziemskich rodziców.

Jeszcze innymi cechami, jakie przypisuje się dziecku jest prostota, szczerość, pokora, wiara, autentyczność, czystość, miłość.

Według Ewangelii wielkim jest ten, kto otwiera swoje serce dla najmniejszych, słabych, potrzebujących zwłaszcza szacunku i miłości.

Jezus zachęca swoich wyznawców do przyjmowania dzieci, do ofiarnej troski o bezsilnych i potrzebujących, aby w ten sposób kontynuować Jego misję.

Kto więc uniży się jak dziecko,
ten jest największy w królestwie niebieskim.
I kto przyjmuje dziecko w imię Moje, Mnie przyjmuje

Mt 18,3-4

                  

                                                                                                                              

s. Boguchwała Kuras OSU



 

więcej rozważań »

Wielki Tydzień

Teksty liturgiczne Wielkiego Tygodnia ukazują Jezusa bezbronnego, wyśmianego, ubiczowanego, uznanego za kryminalistę skazanego na śmierć krzyżową. Jezus Syn Boży odrzuca drogę zemsty, potęgi czy cudu, nie niszczy swoich wrogów, nie schodzi z krzyża, lecz przyjmuje wszystkie cierpienia dla zbawienia ludzi. Męka Jezusa jest Jego osobistym doświadczeniem, lecz jako Syn Człowieczy – przedstawiciel całej ludzkości - prezentuje także cierpienia i duchową walkę ze złem każdego człowieka.

Na dziś

Nie wystarczy bowiem coś zacząć,
jeśli zabraknie wytrwałości.

św. Aniela Merici