logo

2021-06-27 XIII Niedziela Zwykła

13 NIEDZIELA ZWYKŁA B Mk 5,21-43

   

Twoja wiara cię ocaliła

Fragment dzisiejszej Ewangelii przekazuje dwa wydarzenia: uzdrowienie kobiety, od dwunastu lat cierpiącej na upływ krwi, oraz wskrzeszenie córki Jaira. Kobietę tę uważano za nieczystą. Przedmioty oraz osoby, których dotykała stawały się również nieczyste. Tak bowiem nakazywały przepisy żydowskie (por. Kpł 15,19n).

Wiara kobiety w moc Jezusa jest tak wielka, że ośmiela się pominąć ten przepis prawny, wejść w tłum ludzi i dotknąć szaty Jezusa.

Chrystus nie lekceważy przejawów religijności ludzi, którzy wierzą, że przez dotknięcie pewnych rzeczy czy osób, można odzyskać zdrowie czy też wyjednać sobie szczególne dobra. Jednakże, Jezus chce pomóc ludziom w odkrywaniu i zrozumieniu głębszego sensu wiary. To nie dotknięcie płaszcza uzdrawia, ale wiara tej kobiety w niezwykłą moc Jezusa. Jej wielka wiara ocaliła ją od przykrych konsekwencji ze strony faryzeuszy za „lekceważenie” paragrafu prawa, wiara przywróciła jej również zdrowie. W całym tym wydarzeniu najważniejszą sprawą jest boska moc Jezusa.

Chrystus nazywa tę kobietę córką. W ten sposób włącza ją do nowej rodziny Bożej wraz z tymi, którzy już odnaleźli w Jezusie drogę do Ojca w niebie ( por. Mk 3,33-35).

Fragment dzisiejszej Ewangelii mówi o jeszcze innym cudzie dokonanym przez Jezusa. Syn Boży wskrzesił zmarłą córkę Jaira. W ten sposób udowodnił, że jest Panem życia, że przyszedł na świat, aby ludziom dawać życie.

Gdy wszystkie zabiegi czy terapie okazują się nieskuteczne, gdy zawodzą ludzkie siły i rozsądek, gdy tracimy nadzieję w życzliwość i pomoc innych, zawsze pozostaje dobry, miłosierny Jezus, który nigdy nie zawodzi lecz przemienia, leczy i zbawia. 

Potrzebujemy spojrzenia Jezusa oraz doświadczenia ciepła Jego współczującego serca. Potrzebujemy Jego uzdrawiającego dotyku oraz wskrzeszenia naszego serca i naszej duszy.

Ufajmy i uwierzmy w miłość i wszechmoc Jezusa, który jest zawsze z nami, w każdej sytuacji naszej codzienności.

 

                                                                                                                                  

s. Boguchwała Kuras OSU

 

więcej rozważań »

Środa Popielcowa

Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.

 

Na dziś

Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.

św. Maria od Wcielenia