2021-06-13 XI Niedziela Zwykła
11 NIEDZIELA ZWYKŁA B Mk 4 26-34
Ukryte działanie Boga
Obie przypowieści z dzisiejszej Ewangelii mówią o ukrytej dynamice ziarna, które, w tym fragmencie, jest symbolem królestwa Bożego. Przypowieściowy siewca wykonał tylko pierwszą czynność – zasiew. Wzrost ziarna jest od niego niezależny. Dalszy rozwój odbywa się w ziemi. Tam, ukryta w ziarnie tajemnicza moc Boga działa powoli i skutecznie aż do wydania obfitego plonu. Człowiek nie rozumie jak to się dzieje, ponieważ proces rozwoju ziarna pozostaje poza jego wpływem , poza jego kontrolą.
Podobnie, królestwo Boże posiada w sobie immanentną siłę rozwoju, moc żywotną, która doprowadzi do pełni eschatologicznej. Tą mocą i siłą jest interwencja oraz skuteczne działanie Boga.
W sercu człowieka również rozwija się królestwo Boże, ponieważ działa tam moc już przyjętego słowa Jezusa oraz skuteczna łaska Boga, który czyni wielkie rzeczy, daje wzrost i radość z owoców, jakie wyda zasiane w ludzkim sercu ziarno. Sprawy Boże dzieją się powoli i niedostrzegalnie (Św. Wincenty a Paulo). Zadaniem człowieka jest radosne przyjęcie słowa, troska, aby nim żyć, niezachwiana ufność i wiara w interwencję i działanie Boga w procesie wzrastania.
Przypowieść o ziarnku gorczycy ukazuje kontrast pomiędzy niepozornym startem a imponującym kresem.
Małe ziarnko gorczycy rozwija się szybko, wyrasta w duże drzewo i wypuszcza wielkie gałęzie. Nawet ptaki zakładają gniazda w jego cieniu.
Podobnie królestwo Boże po niepozornym początku osiąga imponujący wzrost na całym świecie dzięki, nie tylko wysiłkowi pracy człowieka, lecz przede wszystkim dzięki interwencji Boga, który decyduje o wzroście i rozwoju.
Przypowieść o ziarnku gorczycy uczy, aby nie sądzić według pozorów. Bóg zawsze działa pośród nas według swojego, dla nas czasem niezrozumiałego, planu. On daje czas na dojrzewanie spraw Bożych w sercu ludzkim i prowadzi właściwą drogą do swojego królestwa, gdzie jest miejsce i schronienie dla każdego.
s. Boguchwała Kuras OSU
Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.
Wiernie i radośnie
trwajcie w rozpoczętym dziele.
św. Aniela Merici