logo

2021-06-11 Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

UROCZYSTOŚĆ   NAJŚWIĘTSZEGO   SERCA   JEZUSA

   

Miej serce i patrz w serce

Adam Mickiewicz

27 grudnia 1673 roku Jezus ukazał się św. Małgorzacie Marii i odsłonił przed nią tajemnicę swojego Boskiego Serca. Objawił swoją nieskończoną miłość do człowieka słowami: Moje Boskie Serce goreje tak wielką miłością ku ludziom, a zwłaszcza ku tobie, że nie mogę już powstrzymać w sobie płomieni tej gorącej miłości. Musi je rozlać za twoim pośrednictwem i ukazywać się ludziom, by ich ubogacić drogocennymi skarbami, które ci odsłaniam, a które zawierają łaski uświęcające i zbawienne, konieczne, by ich wydobywać z przepaści zatracenia.

Do rozwoju kultu Serca Bożego przyczynił się papież Pius XII, wydając w 1956 r. encyklikę Haurietis aquas, dla większego, głębszego zrozumienia i praktykowania tego kultu.

Człowiek potrzebuje Jezusowego Serca, aby poznać Boga i samego siebie, potrzebuje go, aby budować cywilizację miłości. Kult Serca Bożego zawiera orędzie niezwykle aktualne we naszych czasach, ponieważ z Serca Syna Bożego wytrysnęło wiekuiste źródło życia, które daje nadzieję każdemu człowiekowi. Z Serca ukrzyżowanego Chrystusa rodzi się nowa ludzkość odkupiona od grzechów (św. Jan Paweł II).

Dziś trzeba mieć serce wielkie, serce otwarte, które bierze swoją miarę z Serca Chrystusa. Gdy dzisiaj grozi nam znieczulica, obojętność i brak serca, tym bardziej jest nam ono potrzebne (Benedykt XVI).

Kontemplując Serce Boga możemy kształtować nasze małe serca na podobieństwo Serca Jezusa. Możemy uczyć się od Niego jak kochać swoim ludzkim sercem drugiego człowieka.


Z Serca Chrystusa otwartego na krzyżu,
może zrodzić się człowiek o nowym sercu

św. Jan Paweł II

 

                                                                                                                                  

s. Boguchwała Kuras OSU

 

więcej rozważań »

Środa Popielcowa

Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.

 

Na dziś

Trzeba słuchać rad i natchnień,
które Duch Święty nieustannie wzbudza
w sercach naszych.

św. Aniela Merici