2021-04-25 IV Niedziela Wielkanocna
4 NIEDZIELA WIELKANOCNA B J 10,11-18
Dobry Pasterz
Dzisiejsza Ewangelia ukazuje różnicę pomiędzy pasterzem dobrym a najemnikiem, który nie troszczy się o powierzone mu owce, ponieważ nie należą do niego, nie są jego własnością.
Najemnik myśli tylko w własnym interesie oraz osobistym bezpieczeństwie.
Owce nie znają jego głosu i uciekają od niego. Najemnik nie jest osobą odpowiedzialną i wiarygodną. Pozostawia owce gdy pojawiają się krytyczne sytuacje , albo inne nieprzewidziane trudności czy niebezpieczeństwo.
Dobry pasterz jest dla owiec kochającym bratem i prawdziwy, wiernym przyjacielem. Zna wszystkie owce, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem i owcami nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada przez cały dzień i przez całą noc.
Dobry pasterz nigdy nie zawodzi. Strzeże swoje owce przed każdym niebezpieczeństwem, chroni od zła i szuka tej, która się zagubiła (por. Mt 18,12n). Dobrego pasterza nie ogranicza żadna bariera. On jest gotów oddać życie za swoje owce
Dobry pasterz troszczy się również o zdrowe pastwiska dla owiec, pozwala im też odpoczywać na zielonej trawie. Prowadzi swoje owce po właściwych ścieżkach (por. Ps 23). Dobry pasterz otacza swoje owce dobrocią, łagodnością i serdecznością.
Jezus jest Dobrym Pasterzem i stale oddaje za nas swoje życie. On idzie przed nami i prowadzi nas bezpiecznie do domu Ojca.
Jezus – Dobry Pasterz, pragnie przyprowadzić do siebie również tych, którzy pozostają jeszcze daleko od Niego, aby zaistniała jedna owczarnia i jeden Pasterz.
Jezus jest doskonałym wzorem dla naszych ziemskich pasterzy, odpowiedzialnych za Kościół i powierzony im lud Boży.
Każdy chrześcijanin może stać się dobrym pasterzem w swoim środowisku i dla ludzi, zwłaszcza potrzebujących czy zagubionych.
s. Boguchwała Kuras OSU
Środa Popielcowa stawia nas wobec prawdy o naszym życiu. Popiół, który dziś przyjmujemy na nasze czoła, przypomina o kruchości i przemijaniu. A jednak Słowo, które słyszymy, mówi o czymś więcej niż tylko o przemijaniu – mówi o nadziei. W centrum tej nadziei stoi Bóg, którego cechy prorok Joel wymienia z taką precyzją, jakby chciał nam przypomnieć, że nie idziemy w nieznane, wracając do Niego. Wracamy do Kogoś, kto nas kocha bardziej, niż jesteśmy w stanie to zrozumieć.
Nie traćcie ducha.
św. Aniela Merici