2021-04-11 III Niedziela Wielkanocna
3 NIEDZIELA WIELKANOCNA B Łk 24, 35-48
Głoście wszystkim narodom…
Słowa i łamanie chleba połączyły dwóch uczniów wracających z Emaus z apostołami w Jerozolimie. Uczniowie z Emaus opowiadają jak poznali Jezusa po łamaniu chleba. Gdy tak rozmawiali Jezus stanął pośród nich.
Chrystus jest obecny tam, gdzie się o Nim mówi lub spożywa chleb. On jest Panem zarówno tego, który jest w drodze, jak i tego, który przebywa w domu.
Swoim uczniom przynosi pokój jako znak obecności Boga oraz owoc Ducha Świętego.
Uczniowie są przerażeni i pełni wątpliwości. Aby przekonać ich o tym, że jest Jezusem żyjącym i zmartwychwstałym, pokazuje im swoje ręce i nogi przebite gwoździami. Chrystusa, którego teraz widzą, jest tym samym, którego już nie ma w grobie. Zmartwychwstały jest Jezusem, który był ukrzyżowany. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się. Blizny i ślady cierpienia to najbardziej przekonujący znak autentyczności zmartwychwstania.
Spożywanie posiłku z apostołami jest potwierdzeniem faktu, że Jezus żyje. Nie jest On duchem, ponieważ ma prawdziwe, ludzkie ciało.
Łamanie chleba - symbol Eucharystii jest sakramentem, w którym Chrystus jest zawsze obecny.
Jezus obdarza swoich uczniów szczególnymi darami: rozjaśnia ich umysły, na zrozumienie Pisma, napełnia pokojem, radością i męstwem. Oni bowiem mają kontynuować misję Jezusa, być Jego świadkami, wszędzie głosić Dobrą Nowinę i wszystkim narodom - nawrócenie i przebaczenie w imię Jezusa.
s. Boguchwała Kuras OSU
Niedziela Gaudete, trzecia niedziela Adwentu, przypomina nam, że radość jest nieodłącznym elementem życia chrześcijańskiego. To wyjątkowy moment w liturgii Adwentu, który wyłania się jako przedsmak nadchodzącej pełni radości – Bożego Narodzenia. Wyraz „Gaudete” pochodzi z łacińskiego wezwania: „Gaudete in Domino semper” – „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4,4). Radość, o której mówi Biblia, to coś więcej niż chwilowe zadowolenie. Jest głęboko zakorzeniona w Bożej obecności i Jego obietnicach. Warto przyjrzeć się biblijnym i historycznym znaczeniom tej cnoty oraz zastanowić się, jak możemy ją przeżywać w codziennym życiu.
W duchowej radości
przejdźmy przez to nasze krótkie życie.
św. Aniela Merici
