logo

2021-04-11 III Niedziela Wielkanocna

3 NIEDZIELA WIELKANOCNA B Łk 24, 35-48

   

Głoście wszystkim narodom…   

Słowa i łamanie chleba połączyły dwóch uczniów wracających z Emaus z apostołami w Jerozolimie. Uczniowie z Emaus opowiadają jak poznali Jezusa po łamaniu chleba. Gdy tak rozmawiali Jezus stanął pośród nich. 

Chrystus jest obecny tam, gdzie się o Nim mówi lub spożywa chleb. On jest Panem zarówno tego, który jest w drodze, jak i tego, który przebywa w domu.

Swoim uczniom przynosi  pokój jako znak obecności Boga oraz  owoc Ducha Świętego.

Uczniowie są przerażeni i pełni wątpliwości. Aby przekonać ich o tym, że jest Jezusem żyjącym i zmartwychwstałym, pokazuje im swoje ręce i nogi przebite gwoździami. Chrystusa, którego teraz widzą, jest tym samym, którego już nie ma w grobie. Zmartwychwstały jest Jezusem, który był ukrzyżowany. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się. Blizny i ślady cierpienia to najbardziej przekonujący znak autentyczności zmartwychwstania.

Spożywanie posiłku z apostołami jest potwierdzeniem faktu, że Jezus żyje. Nie jest On duchem, ponieważ ma prawdziwe, ludzkie ciało.

Łamanie chleba - symbol Eucharystii jest sakramentem, w którym Chrystus jest zawsze obecny.

Jezus obdarza swoich uczniów szczególnymi darami: rozjaśnia ich umysły, na zrozumienie Pisma, napełnia pokojem, radością i męstwem. Oni bowiem mają kontynuować misję Jezusa, być Jego świadkami, wszędzie głosić Dobrą Nowinę i wszystkim narodom - nawrócenie i przebaczenie w imię Jezusa.

                                                                                                                                      

s. Boguchwała Kuras OSU

 

więcej rozważań »

XXII Niedziela Zwykła

Liczne polemiki Jezusa z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie dotyczyły fałszywej religijności. Jezus zarzuca im brak spójności między czynami a szczerą motywacją serca, brak konsekwencji, hipokryzję, koncentrację na czysto zewnętrznych przejawach pobożności z pomijaniem sprawiedliwości, miłości i miłosierdzia. Chrystus nie zgadza się ze stosowaną przez nich podwójną miarą – bardzo surową i wymagającą dla innych, łagodną i pobłażliwą dla siebie.

Na dziś

Boże jesteś moim Życiem, bo mnie wypełniasz.

św. Maria od Wcielenia