19 NIEDZIELA ZWYKŁA A Mt 14,22-33

Nie lękajcie się

Apostołowie znajdowali się na jeziorze, w łodzi miotanej falami, ponieważ wiatr był przeciwny.

Jezus przyszedł do nich krocząc po wodzie. Wiatr uciszył się natychmiast i wszyscy zostali ocaleni.

Zdarzenie opisane w dzisiejszej Ewangelii jest obrazem Kościoła, który od wielu wieków spotyka się ze sprzeciwem oraz licznymi  trudnościami.

W tej ewangelicznej scenie możemy zobaczyć również siebie, własne problemy, cierpienia, sprzeciwy oraz nasze wysiłki i próby przezwyciężanie tego wszystkiego, co zagraża naszej spokojnej egzystencji.

W ludzkim życiu wiatr jest często przeciwny, zdarza się, że człowiek buntuje się wobec takiej sytuacji, podejmuje walkę z samym sobą, oraz z różnymi okolicznościami, pokusami, kłopotami, czy decyzjami.

Gdy grozi nam niebezpieczeństwo, kryzys czy jakaś burza życiowa, wzywajmy Jezusa na pomoc , podobnie jak kiedyś Piotr: Panie, ratuj nas. W walce z przeciwnym wiatrem nie jesteśmy sami, Jezus przychodzi natychmiast z wyciągniętą ręką, aby nas ocalić umocnić i uleczyć z niepokoju i lęku.

Dzisiejszy fragment ewangeliczny nie  tylko jest opowiadaniem o tym, co się raz wydarzyło na jeziorze w Palestynie. Jest również znakiem i symbolem tego, co Jezus zawsze czyni dla swojego ludu i dla każdego z nas w  sytuacjach trudnych, w walce życiowej oraz w zagrażającym nam  niebezpieczeństwie .

Nie trzeba tracić nadziei, bo Chrystus jest przy nas, chociaż Go nie widzimy. Nie trzeba patrzeć na groźne fale, lecz z wiara na Jezusa Chrystusa, gotowego przyjść nam z pomocą. 

Jezus jest zawsze obecny w swoim Kościele. Broni swój Kościół, wspiera  go, i otacza swoją troską i wszechmocą, zwłaszcza w czasach trudnych i niebezpiecznych.

Gdy Jezus przychodzi ze swoim światłem, noc przemienia się w jasny dzień i radość życia wraca do serca.

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »