logo

2020-02-09 V Niedziela Zwykła

5  NIEDZIELA ZWYKŁA A. Mt 5,13-16

     
           
                                                                     

Sól, światło, miasto zbudowane na górze.

Za pomocą trzech prostych obrazów: soli, światła i miasta zbudowanego na górze, Jezus określa zadania i obowiązki swoich uczniów. Wskazania zawarte w tych symbolach odnoszą się nie tylko do Apostołów, ale dotyczą również wszystkich chrześcijan.

Sól zabezpiecza potrawy od zepsucia i nadaje im smak. Taką rolę w stosunku do całego świata spełniają ludzie żyjący według nauki Chrystusa. Oni decydują o standardzie i wartościach świata i chronią świat przed destrukcyjnymi postawami i działaniami. To są również ci, którzy świadczą o Bogu nie tylko słowem , ale także poprzez przykład życia i służbę człowiekowi. Autentyczny chrześcijanin, swoją postawą i wpływem przenika środowisko, w którym przebywa, chroni je od złego i zepsucia moralnego.

Sól pobudza też pragnienie. Uczeń Chrystusa jest solą gdy swoim prawym, szlachetnym życiem wzbudza w innych pragnienie budowania bliskich relacji z Jezusem oraz z bliźnimi.

Rzymianie uważali, że sól jest najczystsza, ponieważ pochodzi z najczystszego słońca i czystej wody. Sól lśniąco biała kojarzy się więc z czystością.

Być światłem znaczy - być punktem orientacji, co również pozwala na odnalezienie właściwej drogi, aby się nie zagubić w szukaniu sensu życia po omacku. 

Wyznawca Chrystusa ma być jak miasto zbudowane na górze, widoczne z daleka; ma być otwarty, gościnny, przyjazny, budzący zaufanie. Takim miastem jest też Kościół, który zaprasza wszystkich, aby powiedzieć im, że pójście za Chrystusem przynosi pokój i radość.

Trzy symbole, jakimi posłużył się Jezus, wskazują na ideał prawego człowieka, pobudzają  do promowania dobra w świecie i w  codziennym życiu ludzkim. Ukazują również styl życia autentycznie chrześcijański, gdzie Ewangelia jest najwyższym kryterium kształtującym serca ludzkie oraz   drogowskazem  na ścieżce do ostatecznego celu.

Niech świeci wasze światło dla ludzi.

                                                                

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »

IV Niedziela Wielkanocna

Dobry pasterz jest dla swoich owiec kochającym bratem i prawdziwym, wiernym przyjacielem. Zna każdą owcę, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem a jego stadem nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Prawdziwy pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada we dnie i w nocy. Dobry pasterz nigdy nie zawodzi.

Na dziś

Wiernie i radośnie
trwajcie w rozpoczętym dziele.

św. Aniela Merici