ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO A Mt 3,13-17

Z nieba odezwał się głos Boga:
To jest mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie

Publiczna działalność Jezusa rozpoczyna się w momencie Jego chrztu w Jordanie. Przyjmując ludzką naturę Syn Boży bierze na siebie także naszą biedę - kondycję grzeszników. Chociaż był wolny od najmniejszej winy i nie potrzebował chrztu pokuty, to jednak obrał drogę wszystkich, którzy potrzebowali oczyszczenia i uwolnienia od grzechów.

Nad Jordanem Chrystus staje się bratem wszystkich, miesza się w tłum grzeszników, solidaryzuje się z nimi . Bierze na siebie ciężar grzechów ludzkich i ostatecznie usuwa je przez swój krzyż .

Epizod chrztu Jezusa  ujawnia najgłębszą prawdę o obecności Trójcy Świętej w tym wydarzeniu. Zdarzenie nad Jordanem przywołuje Kalwarię. Nad Jordanem Jezus wziął na siebie grzechy wszystkich ludzi, na krzyżu oddał za nich swoje życie. Całe ziemskie bytowania  Chrystusa zawarte jest między tymi dwoma faktami.

Chrzest Jezusa jest symbolem naszego chrztu. Jest objawieniem miłości Trójcy Świętej w nas. Jest wyzwoleniem z grzechów, wejściem na drogę nowego życia Bożego, jest nowym stylem bycia z Chrystusem w jedności z Duchem Świętym.   est włączeniem do wspólnoty  Kościoła.

Chrzest jest także zobowiązaniem do odważnego dawania świadectwa w naszym środowisku, w rodzinie, w pracy, wśród  znajomych i przyjaciół.

Za każdym razem, gdy decydujemy się na nowe życia, na nawrócenie, za każdym razem, gdy powiemy: „Panie Boże, ja naprawdę chce iść w twoim kierunku” wtedy usłyszymy głos z nieba: Jesteś moim dzieckiem umiłowanym. Podobasz mi się (ks. W. Wawrzyniak ).

Rozważając wydarzenie nad Jordanem, warto zatrzymać się również nad tekstem dzisiejszego pierwszego czytanie liturgicznego z Księgi Proroka Izajasza:

Oto mój Sługa, mój wybrany, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął. On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu . Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zgasi (ledwo) tlejącego się knotka. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi ( por. Iz 42,1-4).

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »