2019-07-07 - XIV Niedziela Zwykła
Radujcie się, wasze imiona zapisane są w niebie
Jezus wyznaczył jeszcze siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich do różnych miejscowości, dokąd sam zamierzał przybyć.
Najpierw polecił im modlić się i prosić Boga o ludzi gotowych podjąć trud pracy apostolskiej. Sam Bóg zatroszczy się o potrzeby misjonarzy oraz o pomyślność ich pracy dla królestwa Bożego.
Liczba 72 (w niektórych rękopisach 70), w sensie biblijnym oznacza uniwersalność, czyli obejmuje wszystkich ludzi, którym uczniowie mają głosić Dobrą Nowinę o zbawieniu ( por Rdz 10).
Wysłani uczniowie otrzymali pewne instrukcje dotyczące ich osobistego wyposażenia na drogę , postępowania podczas podróży, sposobu bycia w domach udzielającym im gościnności oraz działania względem tych, którzy ich odrzucają i nie przyjmują Dobrą Nowinę. Jezus przygotował swoich uczniów również na czekające ich prześladowania (por. Łk 10,3.11-15).
Ważnym obowiązkiem ucznia – misjonarza – jest modlitwa, stała więź z Bogiem, aby ich praca apostolska dla królestwa Bożego, była skuteczna i wydawała liczne owoce. Styl życia apostołów ma być prosty i ubogi.
Uczniowie Jezusa oddani głoszeniu królestwa Bożego otrzymują też dar leczenia ludzi – ich słabości duszy i ciała. Mają również przekazywać pokój Chrystusa tym, którzy przyjmą Ewangelię i otworzą się na łaskę Bożą. Pokój jest cennym darem Pana Boga. Cały świat pragnie prawdziwego, trwałego pokoju. Gdzie nie ma pokoju, pojawia się agresja i przemoc. Bożym darem pokoju trzeba dzielić się z innymi. Pokój trzeba wnieść w relacje międzyosobowe i do serca każdego spotkanego człowieka.
Idąc za Jezusem, trzeba stale pamiętać o Jego obecności wśród nas. Chrystus uczy właściwego sposobu działania w licznych i różnych sytuacjach, wspiera, dodaje siły do wiernego wypełniania powierzonej nam przez Boga misji.
Niech Boży pokój wypełnia serca wszystkich ludzi. Niech pokój zapanuje na całym świecie przez posługę misjonarzy. Niech nasze rodziny oraz środowiska gdzie żyjemy i pracujemy radują się prawdziwym Bożym pokojem.
O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny,
który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście,
który obwieszcza zbawienie. (Iz 52,7)
s. Boguchwała Kuras OSU
Niedziela Gaudete, trzecia niedziela Adwentu, przypomina nam, że radość jest nieodłącznym elementem życia chrześcijańskiego. To wyjątkowy moment w liturgii Adwentu, który wyłania się jako przedsmak nadchodzącej pełni radości – Bożego Narodzenia. Wyraz „Gaudete” pochodzi z łacińskiego wezwania: „Gaudete in Domino semper” – „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4,4). Radość, o której mówi Biblia, to coś więcej niż chwilowe zadowolenie. Jest głęboko zakorzeniona w Bożej obecności i Jego obietnicach. Warto przyjrzeć się biblijnym i historycznym znaczeniom tej cnoty oraz zastanowić się, jak możemy ją przeżywać w codziennym życiu.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia
