2019-05-05 III Niedziela Wielkanocna
Potęga Miłości
Piotr wraz z innymi uczniami Jezusa powrócili do swojej pracy rybaków i udali się na połów. Ich ciężka nocna praca okazała się daremnym trudem. Połów się nie powiódł, nie złowili ani jednej ryby.
Wzmianka o nocy jest nie tylko wskazówką chronologiczną. Jest także znakiem nieobecności Chrystusa.
Kiedy ranek zaświtał Jezus stanął na brzegu, lecz uczniowie wówczas jeszcze Go nie rozpoznali.
W języku biblijnym ranek jest momentem nadzwyczajnej interwencji Boga oraz czasem na modlitwę (por. Wj 14,24; Ps 5,4;30,6; 88(87),14;90,14).
Dzieci, macie coś do jedzenia? -zapytał Jezus. Odpowiedzieli Mu: Nie.
Pan, przejęty ojcowską troską, polecił swoim zmartwionym i rozczarowanym uczniom ponownie zarzucić sieć na połów. Zarzucili więc i złowili wielką ilość ryb. Był to rzeczywiście cudowny połów.
Wraz ze zmartwychwstałym Panem nastał nowy dzień i w życiu uczniów zajaśniało słońce.
Umiłowany uczeń pierwszy rozpoznał Pana i Piotr, jako pierwszy, pobiegł do Jezusa, który czekał na swoich uczniów z przygotowanym dla nich śniadaniem.
Opis posiłku ma głębokie znaczenie. Nawiązuje bowiem do Eucharystycznej uczty, którą Jezus przygotował dla wszystkich ludzi.
Gdy się posilili, Chrystus trzykrotnie zapytał Piotra o jego miłość. Jezus nie pytał o kwalifikacje, zdolności czy dotychczasowe osiągnięcia, lecz tylko o miłość.
Niektórzy egzegeci twierdzą, że trzykrotne pytanie o miłość, skierowane tylko do Piotra, ma związek z jego trzykrotnym zaparciem się Jezusa. Inni sugerują, że Piotrowe pierwsze wyznanie miłości było tak miłe Jezusowi, że z przyjemnością pragnął usłyszeć je po raz drugi i trzeci.
W ten sposób między Jezusem a Piotrem nawiązała się nowa, głęboka więź – relacja miłości, która przetrwa wszelkie ograniczenie, ludzkie słabości i zdrady. Jezus zawsze buduje na zaufaniu. Ukazuje Piotrowi nowy wymiar jego przyszłej pracy powierzając mu zadania pasterskie. Odtąd, jak kiedyś Jezus, Piotr jako dobry pasterz , ma prowadzić, nauczać , szukać zagubionych, leczyć chorych, kochać i oddać życie za swoje owce.
Cudowny połów jest symbolem wielu ludzi, których Jezus gromadzi wokół siebie za pośrednictwem swoich uczniów.
----------------------------------------
Jezus zawsze stoi na brzegu naszego życia. W każdej chwili i w każdym wieku, każdego dnia i każdej nocy przychodzi Pan, przychodzi zawsze
(Tagore, Gitanjali XLV ).
Pierwsza Niedziela Adwentu zaprasza nas do czuwania – uważnego, pełnego nadziei oczekiwania na przyjście Pana. W dzisiejszej Ewangelii ( Łk 21, 25-28. 34-36 ) Jezus mówi o znakach, które poprzedzą Jego powrót: o poruszeniu nieba i ziemi, o trwodze ogarniającej narody. Ale te znaki nie mają nas przytłoczyć. Dla wierzących są przypomnieniem, że Pan jest blisko – że nadchodzi Ten, który przynosi zbawienie.
Wiernie i radośnie
trwajcie w rozpoczętym dziele.
św. Aniela Merici