Adwent jest oczekiwaniem na przyjście Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Wiemy, że nie chodzi tylko o czas przed Bożym Narodzeniem. Każdego dnia mamy Adwent, gdy z tęsknotą wypatrujemy, czy to przyjście  nastąpi dzisiaj. Dla Księdza Bogdana Poniżego Adwent już się skończył. Wezwanie z Apokalipsy Przyjdź, Panie Jezu znalazło swój wyraz w Jego życiu. Pan usłyszał to wołanie i wyszedł Mu na spotkanie. Podobnie jak w przypowieści o pannach roztropnych i nierozsądnych (Mt 25, 1- 13), Chrystus zastał w nocy  swojego  Kapłana z sercem czuwającym i wpuścił Go do swojego Królestwa Niebieskiego. Znamienne, że odszedł on do domu Ojca zaraz po północy w I niedzielę Adwentu, 29 listopada br. Jego śmierć jest świadectwem wierności Chrystusowi do końca, do ostatniego tchnienia. Ewangelia dosłownie wypełniła się w życiu tego  Kapłana na wzór serca Jezusowego.

Ksiądz profesor Bogdan Poniży, ceniony biblista i duszpasterz, a  dla nas, urszulanek z ulicy Spornej, Drogi Ksiądz Kapelan. Przez 38 lat, każdego dnia sprawował dla naszej wspólnoty Eucharystię, głosił  Słowo Boże, modlił się z nami i za nas przy różnych okazjach i przekazywał  swoją pasję oraz wiedzę biblijną. Można powiedzieć, że dzielił z nami życie. Dla nas był  kapłanem, przyjacielem oraz  świadkiem wiary, dobroci i pokory. W życiu codziennym postrzegano Go  jako bardzo skromnego i ubogiego człowieka, niosącego pomoc materialną wielu potrzebującym, zwłaszcza studentom. Zaangażowany do końca... Chociaż tracił siły przez chorobę, nie rezygnował ze swoich obowiązków, ale dalej wiernie je wypełniał,  prawie do ostatnich dni swojego życia. Zawsze gotowy do duszpasterskiej służby w  Katechumenacie oraz tam, gdzie była potrzeba. Ksiądz Profesor odnosił się z ogromnym szacunkiem do każdego człowieka. Doświadczyłyśmy osobiście dobroci i troski Księdza Kapelana. Przy różnych okazjach wykazywał zainteresowanie każdą z nas. Pytał o naszych najbliższych, pamiętał ich imiona i modlił za nich.  Pośród wielu cech, jakie charakteryzowały Księdza, należy podkreślić Jego wytrwałą modlitwę. Codziennie modlił się za zmarłych kapłanów, wspominając ich rocznice śmierci, za chorych oraz w wielu innych ważnych intencjach. Miałyśmy do czynienia z Kapłanem, który wstawiał się nieustannie przed Bogiem.

W piątek  04.12. 2020 r. uczestniczyłyśmy we Mszy Świętej w Archikatedrze Poznańskiej, podczas której Arcybiskup Stanisław Gądecki, pozostali biskupi pomocniczy oraz rzesza kapłanów  wraz z bliskimi i przyjaciółmi żegnała zmarłego Księdza Bogdana Poniżego. W czasie uroczystości Ksiądz Arcybiskup wspomniał, że w historii Kościoła poznańskiego nie było chyba kapłana, który tak wiele razy spieszył na pogrzeb zmarłych kapłanów, znajomych, profesorów i studentów. W homilii uczeń Ks. Profesora, Ks. Adam Prozorowski nazwał Go Wielkim Sprawiedliwym.

Następnego dnia  odbyły się uroczystości pogrzebowe w  rodzinnej miejscowości Zmarłego, w Bukówcu Górnym, w parafii pw. św. Marcina Biskupa. Pomimo panującej pandemii, przybyło wielu kapłanów, liczna rodzina, Bukówczanie, przyjaciele i absolwenci oraz my, urszulanki z Poznania i Wrocławia, aby pożegnać naszego Księdza Kapelana i podziękować Bogu za 76 lat jego życia oddanego Bogu i drugiemu człowiekowi. Uroczystość była wzruszająca, pełna pokoju  oraz przeniknięta wdzięcznością za życie Księdza. Eucharystii przewodniczył ks. Biskup Zdzisław Fortuniak, a homilię wygłosił kolega kursowy ks. Bogdana, ks. Edward Majka.

Na cmentarzu, kiedy trwaliśmy przy trumnie Zmarłego Kapłana, usłyszeliśmy wiele ciepłych i wzruszających świadectw na Jego temat. Podkreślano w nich  przede wszystkim zamiłowanie do Pisma Świętego, pokorę, cichość, życzliwość, głęboką wiarę, postawę przenikniętą wrażliwością i troską o drugiego. Chociaż Ksiądz Profesor  posiadał tytuły naukowe, był bardzo prostym człowiekiem. Nie stwarzał dystansu,  zawsze żywo zainteresowany codziennością swoich rozmówców.

Księże Kapelanie, zapamiętamy Cię jako człowieka o wielkim sercu, głęboko zanurzonego w  Słowie Bożym, kochającego swoje powołanie i miłującego Boga, z promienną twarzą pełną łagodności, dobroci i życzliwości. Tak bardzo umiłowana przez Ciebie Księga Mądrości zrealizowała się w Twoim życiu:

A sprawiedliwi żyją na wieki;
zapłata ich w Panu
i staranie o nich u Najwyższego.
Dlatego otrzymają wspaniałe królestwo
i piękny diadem z rąk Pana.
Mdr 5, 15 – 16

s. Agnieszka Świętoń

Kazanie na pogrzebie >>>