W niedzielę, 21 października 2018 r. wspólnota w Sierczy, podobnie jak wszystkie wspólnoty urszulańskie, obchodziła św. Urszulę, swoje patronalne święto.
W tym dniu świętowały z nami Siostry ze wspólnoty krakowskiej, które przyjechały na prezentację przygotowaną przez s. Iwonę Naglik oraz wspólne spotkanie przy urszulańskim placku. Wystąpienie s. Iwony dotyczyło życia św. Urszuli i historii sierczańskiego domu. Siostra starała się nam pokazać co było legendą, a co faktem w wydarzeniach z życia św. Urszuli i jej Towarzyszek. W drugiej części prezentacji opowiedziała o bogatych przeżyciach naszych poprzedniczek wczasiem prawie 100- letniej historii „dworku na Sierczy”, w którym w 1921r. osiedliły się siostry urszulanki.
Na spotkaniu w sali teatralnej byli obecni parafianie na czele z ks. Proboszczem, Janem Leśniakiem, przyjaciele naszej wspólnoty, sąsiedzi i dobroczyńcy. Cieszyłyśmy się zwłaszcza liczną obecnością naszych sióstr z Krakowa. Razem s Siostrami przybyła do nas, goszcząca we wspólnocie krakowskiej, s. Jane Horswill z Prowincji Angielskiej. Możemy więc powiedzieć, że nasze spotkanie z okazji św. Urszuli miało wymiar międzynarodowy i międzywspólnotowy.
Po wystąpieniu s. Iwony wszyscy obecni goście zostali zaproszeni na urszulańskie ciasto. Sporo radości i wspomnień z przeszłości wniosły panie, które jako dzieci uczęszczały do tak zwanej „ochronki” prowadzonej przez siostry. Wspomnieniom nie było końca.
Cieszymy się, że poprzez wspólne świętowanie, mogłyśmy powrócić z wdzięcznością – dzięki s. Iwonie Naglik - do życia św. Urszuli i do naszej bogatej historii i życia naszych Sióstr.
s. Kazimiera Luberda
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii (Mk 10, 2-16) Jezus przypomina nam o nierozerwalności małżeństwa i wskazuje na prostotę serca dzieci. W odpowiedzi na pytania faryzeuszy podkreśla, że miłość małżeńska jest Bożym zamysłem od stworzenia świata. Zapraszamy do lektury refleksji Ojców Kościoła, którzy, opierając się na Słowie Bożym, pomagają nam zrozumieć, jak budować trwałe więzi oparte na Bożych zasadach.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia