Koniec czerwca dla wielu młodych ludzi, którzy uczestniczyli w formacji oazowej w ciągu roku to czas wyjazdu na oazy wakacyjne. W tym roku, po wielu latach przerwy, mogłam wraz z młodzieżą uczestniczyć w rekolekcjach oazowych w Nadrybiu (woj lubelskie).
Zgromadzona tam młodzież przeżywała swój kolejny etap formacji w ruchu - II stopień Oazy Nowego Życia. W zgłębianiu treści i poznawaniu dróg Boga pomagała im diakonia którą stanowiły trzy siostry zakonne. Oprócz mnie obecne były dwie siostry franciszkanki, dwóch animatorów i dwie animatorki. Oczywiście nie zabrakło kapłana.
Wyjście z róznorakich niewoli ku wolności, jaką daje nam Jezus był treścią proponowanych punktów programu oazy i stanowił główny temat rekolekcji.
Dzień na oazie był bardzo bogaty w wydarzenia. Rozpoczynała go modlitwa brewiarzowa – jurznia. Po śniadaniu młodzież uczyła się śpiewu liurgicznego, w tej drodze pomagała im s. Anastazja, franciszkanka. Kolejny punkt planu dnia stanowił Krag biblijny. Młodzi, pod kierunkiem animatorów, pracowali w grupach, poznając zawiłości i treści zawarte w Słowie Boga i Jego ingerencji w dzieje Izraela. Odkrywali też sposoby działania Boga w ich własnych historiach życia.
Centum dnia stanowiła Msza Święta sprawowana w pobliskiej parafii. Podczas drogi była możliwość porozmawiania z tzw. głośnym przyjacielem - osobą którą łączyliśmy się w pary przy śniadaniu.
Po obiedzie czas wypełniała różnorodna aktywność 0 chłopcy korzystali z pogody i rozgrywali mecze, wielbicieli gier planszowych porywał „Awalon“, i inne planszówki. Byli też tacy, którzy tak lubili spiew, że cały czas po południu spędzali na koncertowaniu - śpiewali i grali na róznych instumentach.
A gdy zmęczenie i upał dawały się we znaki, każdy kto chciał, mógł zregenerować swoje siły poprzez sen. Nadmienię, że mieszkaliśmy na terenie szkoły. Obiekt jest pięknie utrzymany, zdobiło go mnóstwo kwiatów a mieszkając tam, doświadczaliśmy ogromnej serdeczności miejscowych.
Po kolacji miał miejsce bardzo ważny punkt programu oazy – pogodny wieczór, który zamieniał się w zabawę, tańce, i inne ciekawe, wesołe rozgrywki. W ten sposób budowlaliśmy wspólnotę serca i ducha. Dzień kończyła Celebracja Słowa Bożego i Adoracja Najświętszego Sakramentu . Powrót do szkoły odbywał się w ciszy.
Rekolekcje oazowe w czasie wakacji oparte są o tajemnice różańcowe. Po tajemnicach radosnych przyszedł czas na bolesne i zmianę charakteru pogodnych wieczorów. W tym czasie odwiedzili nas ks. Bp Adam Bab, Pani Regina z Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła, która pięknie opowiadała o słudze Bożym ks. Franciszku Blachnickim. Dla mnie był to też czas na wspominanie naszej s. Hanny Grabskiej. Jeden z wieczorów poświęcony był prelekcji na temat Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.
Jak już wspomniałam, program rekolekcji wypełniony był treściami z Księgi Wyjścia. W ten sposób by młodzi ludzie w osobie Jezusa odkrywali Tego który wyzwala nas z najwiekszej niewoli – niewoli grzechu. Szczególnym przeżyciem był czas Exodusu, doświadczenie Wyjścia Izraelitów z Egiptu w pośpiechu oraz przeżycie innego wyjścia poprzez doświadczenie wigilii Paschalnej. O 4.40 w przepięknej scenerii, na grobli pomiędzy dwoma jeziorami, mogliśmy odnowić nasze przyrzeczenia Chrztu Świętego.
Bardzo ważnym dniem jest 13. dzień, przeżywany jako Dzień Wspólnoty. Wszystkie oazy, które w pierwszym terminie przeżywały swoje rekolekcje, zebrały się w Pliszczynie u Ojców Sercanów. Po zawiązaniu wspólnoty, była godzina świadectwa. Dzieci i młodzież dzieliły się treściami z rekolekcji, swoim doświadczeniem Pana Boga, prezentowały znak wspólnoty oraz piosenkę oazy. Po tym punkcie programu była Msza Święta. Czas biegł szybko, a ostatni punkt programu stanowiła Godzina Odpowiedzialnośći i Misji. 90 osób z obecnych na Dniu Wspólnoty zdecydowało się podpisać Krucjatę Wyzwolenia Człowieka, oraz Krucjatę Niepokalanej, przeznaczoną dla dzieci, To wieli dar podjęty, by pomagać tym, którzy sami nie mają sił, by walczyć o własną wolność.
Ostatni dzień oazy wypełniony był czasem świętowania. Pierwsze spotkanie po śniadaniu dawało naszej młodzieży możliwość podzielenia się cudami i darami, jakimi obdarzył ich Bog podczas rekolekcji.
Następnie młodzi ludzie, uczestniczyli w nabożeństwie Celebracji posłania i misji. Ci, którzy chcieli, podjęli drogę życia Drogowskazami Nowego Człowieka w swym dorosłym zyciu.
Po obiedzie przygotowywaliśmy nasze sale na świętowanie. Uroczysta Msza św sprawowana jako czas wdzięczności Bogu rozpoczęła naszą Agapę. Po Mszy świętej polonezem przeszliśmy na salę zabaw, a po podziękowaniach i krótkich spotkaniach w grupach zaczęła się nasza wspólnotowa zabawa.
Niech Pan będzie uwielbiony za ten czas i całe dzieło Ruchu Światło - Życie. Dziękuję, że mogłam towarzyszyć młodym ludziom w ich doświadczeniu Boga poprzez prowadzenie grupy, posługę modlitwy wstawienniczej, rozmowę, spacery oraz tworząc zwykłą codzienność, To był czas wielkiej łaski Boga.
S. Małgorzata Bilińska OSU
Bóg, który wyprowadza i Bóg, który oczekuje naszej współpracy. To temat przewodni dzisiejszych czytań, ukazujących zarówno historię Mojżesza i Izraela, jak i wezwanie Jezusa do nawrócenia.
Proście Go, uniżajcie się wobec niezmierzonej potęgi Boga.
św. Aniela Merici