Czas wakacyjnych urlopów wciąż trwa. Niestety, niektórzy są już po odpoczynku. Tym, którzy urlop, kolonie, obozy mają za sobą pozostają doświadczenia i wspomnienia. O pewnej wyprawie, którą z pewnością można nazwać „Wakacjami pod żaglem” czy też „ Bogactwem nowych życiowych doświadczeń” chcę tu wspomnieć.
Od 31 lipca do 7 sierpnia grupa młodzieży z naszych urszulańskich szkół (z Rybnika i Lublina) w liczbie 35 załogantów oraz 10-osobową kadrą wyruszyła na podbój jezior na Mazurach. Każdy jacht miał siedmiu załogantów, sternika i wychowawcę. Pływaliśmy razem na 5 jachtach, ale w rzeczywistości osobno, bo jak się można domyślić wiatr każdy łapał w swoje żagle. Załoga przez 9 dni żyła na jednaj łajbie, na której spała, przygotowywała posiłki, sprzątała po sobie oraz rozmawiała czy miło spędzała czas grając w różne gry. Jacht był naszym domem i „pojazdem”.
Oczywiście, żeby płynąć przed siebie trzeba było poznać podstawy żeglowania. Nad bezpieczeństwem na jachcie czuwał sternik i to on szkolił swoich załogantów, żeby wiedzieli, co trzeba zrobić, aby płynąć w odpowiednim kierunku. Potrzebna jest zrozumiała komunikacja pomiędzy sternikiem a resztą załogi. Bez znajomości podstawowych komunikatów nie da się żeglować, dlatego co chwila można było usłyszeć: LEWY FOKA SZOT WYBIERAJ, PRAWY FOKA SZOT LUZUJ, PODCIĄGNĄĆ MIECZ, PRZYGOTWAĆ SIĘ DO POSTAWIENIA MASZTU, ODBIJACZE NA LEWĄ BURTĘ, STER PRAWO NA BURT… i wiele, wiele innych.
Poza zdobytą wiedzą pozostaną nam piękne widoki i wspomnienia ciepłego wiatru tańczącego z naszymi włosami i muskającego nasze twarze. Żeglarzom życzy się zazwyczaj „dobrych lądów”, „pomyślnych wiatrów”
i „szczęśliwych powrotów”. My zaliczyliśmy wszystko z bonusem „wspaniałej przygody”. Dziękujemy raz jeszcze naszym Sternikom, Wychowawcom oraz Wędrowniczkowi, dzięki któremu mogliśmy przeżyć tę wspaniałą przygodę. AHOJ … i kto wie, może do przyszłego roku?
W imieniu całej załogi – s.Joanna Żuk OSU
W Niedzielę Palmową Kościół daje nam do medytacji cztery wyjątkowe teksty: opis triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy (Mt 21, 1-11), proroczy fragment z Izajasza (Iz 50,4–7), hymn o uniżeniu Chrystusa z Listu do Filipian (Flp 2,6–11) oraz opowiadanie o Męce Pańskiej według św. Łukasza (Łk 22,14 – 23,56). Każdy z tych tekstów nosi w sobie głęboki ładunek symboliczny i teologiczny – zwłaszcza, gdy spojrzymy na nie w świetle oryginalnych języków Biblii.
Nie traćcie ducha.
św. Aniela Merici